دونالد ترامپ پروژه ایجاد ارتش فضایی را کلید زد
۱ اسفند ۱۳۹۷
از هر ۵ دانشجو یک نفر بی خانمان است!
۱ اسفند ۱۳۹۷
آمریکا 51: کشفِ واقعیتهای پنهانِ «بزرگترین کشورِ دنیا»
America 51: A Probe into the Realities That Are Hiding Inside "The Greatest Country in the World"
حمله به پاشنه آشیلِ آمریکا، با اثری از نویسنده ی کتابهای پرفروشِ هفت گناهِ مهلک (Seven Deadly Sins)، اتفاقِ خنده داری که در راهِ بهشت افتاد (A Funny Thing Happened on the Way to Heaven)، و مرا از خودت بیزار می کنی (You're Making Me Hate You)
کوری تایلور، خواننده ی همیشه رُکِ هارد-راک، کتابِ آمریکا 51 را با تعمقی در دوره گردی های دورانِ جوانی اش و جهانگردی های مکررِ خود با باندهای پرهوادارِ Slipknot و Stone Sour آغاز می کند و از مفهومِ آمریکایی بودن در این دنیای پرتحول می گوید. و بررسی می کند تا دریابد آمریکا خود را چگونه می بیند ، به ویژه که پروپاگاندای عظیمی پیرامونِ خاستگاه و پیدایشِ این کشور وجود دارد (از جمله آثارِ Howard Zinn). وی در عینِ حال قدردانِ رفتارها و عادتهایی است که از فرد یک آمریکاییِ وفادار می سازد. تایلور همچنین به دیدگاهِ جهان راجع به آمریکا نظر دارد، و یافته های او نباید هیچ کس را غافل گیر کند. اما در پسِ این عتاب و خطابِ تایلور دقتی ژرف و هوشمندانه، و بلکه حزنی پنهان نهفته است، که ناظر است به مقایسه ی آمریکا با آن چیزی که می توانست باشد، آنچه که می بایست باشد.
تایلور با در هم آمیختنِ حسِ شوخ طبعی، خشم و انکار به گونه ای هنرمندانه، جوهره ی رو به فسادِ آمریکا را وارسی می کند، و همه چیزِ آمریکا را موردِ ارزیابی قرار می دهد، از سیاست گرفته تا روابطِ نژادی، تا تحرکاتِ خانوادگیِ مدرن، تا جماعتِ موسوم به نسلِ وای (Y generation)، تا مردانی که موهای خود را از پشت می بندند! به عبارتِ دیگر، هیچ یک از عواملِ تشکیل دهنده ی آمریکا از چشمانِ تیزبین و نکته سنجِ او در امان نمانده است. وی در این کتاب، که در امتدادِ موجِ خشمِ اخلاقی ئی است که در مرا از خود بیزار می کنی آغاز شده بود، با همان سبکِ ویژه ی خود آمریکای معاصر را به درستی به مسلخِ انتقاد می کشد.
کوری تایلور، خواننده ی همیشه رُکِ هارد-راک، کتابِ آمریکا 51 را با تعمقی در دوره گردی های دورانِ جوانی اش و جهانگردی های مکررِ خود با باندهای پرهوادارِ Slipknot و Stone Sour آغاز می کند و از مفهومِ آمریکایی بودن در این دنیای پرتحول می گوید. و بررسی می کند تا دریابد آمریکا خود را چگونه می بیند ، به ویژه که پروپاگاندای عظیمی پیرامونِ خاستگاه و پیدایشِ این کشور وجود دارد (از جمله آثارِ Howard Zinn). وی در عینِ حال قدردانِ رفتارها و عادتهایی است که از فرد یک آمریکاییِ وفادار می سازد. تایلور همچنین به دیدگاهِ جهان راجع به آمریکا نظر دارد، و یافته های او نباید هیچ کس را غافل گیر کند. اما در پسِ این عتاب و خطابِ تایلور دقتی ژرف و هوشمندانه، و بلکه حزنی پنهان نهفته است، که ناظر است به مقایسه ی آمریکا با آن چیزی که می توانست باشد، آنچه که می بایست باشد.
تایلور با در هم آمیختنِ حسِ شوخ طبعی، خشم و انکار به گونه ای هنرمندانه، جوهره ی رو به فسادِ آمریکا را وارسی می کند، و همه چیزِ آمریکا را موردِ ارزیابی قرار می دهد، از سیاست گرفته تا روابطِ نژادی، تا تحرکاتِ خانوادگیِ مدرن، تا جماعتِ موسوم به نسلِ وای (Y generation)، تا مردانی که موهای خود را از پشت می بندند! به عبارتِ دیگر، هیچ یک از عواملِ تشکیل دهنده ی آمریکا از چشمانِ تیزبین و نکته سنجِ او در امان نمانده است. وی در این کتاب، که در امتدادِ موجِ خشمِ اخلاقی ئی است که در مرا از خود بیزار می کنی آغاز شده بود، با همان سبکِ ویژه ی خود آمریکای معاصر را به درستی به مسلخِ انتقاد می کشد.
آمریکا 51: کشفِ واقعیتهای پنهانِ «بزرگترین کشورِ دنیا»
America 51: A Probe into the Realities That Are Hiding Inside "The Greatest Country in the World"
حمله به پاشنه آشیلِ آمریکا، با اثری از نویسنده ی کتابهای پرفروشِ هفت گناهِ مهلک (Seven Deadly Sins)، اتفاقِ خنده داری که در راهِ بهشت افتاد (A Funny Thing Happened on the Way to Heaven)، و مرا از خودت بیزار می کنی (You're Making Me Hate You)
کوری تایلور، خواننده ی همیشه رُکِ هارد-راک، کتابِ آمریکا 51 را با تعمقی در دوره گردی های دورانِ جوانی اش و جهانگردی های مکررِ خود با باندهای پرهوادارِ Slipknot و Stone Sour آغاز می کند و از مفهومِ آمریکایی بودن در این دنیای پرتحول می گوید. و بررسی می کند تا دریابد آمریکا خود را چگونه می بیند ، به ویژه که پروپاگاندای عظیمی پیرامونِ خاستگاه و پیدایشِ این کشور وجود دارد (از جمله آثارِ Howard Zinn). وی در عینِ حال قدردانِ رفتارها و عادتهایی است که از فرد یک آمریکاییِ وفادار می سازد. تایلور همچنین به دیدگاهِ جهان راجع به آمریکا نظر دارد، و یافته های او نباید هیچ کس را غافل گیر کند. اما در پسِ این عتاب و خطابِ تایلور دقتی ژرف و هوشمندانه، و بلکه حزنی پنهان نهفته است، که ناظر است به مقایسه ی آمریکا با آن چیزی که می توانست باشد، آنچه که می بایست باشد.
تایلور با در هم آمیختنِ حسِ شوخ طبعی، خشم و انکار به گونه ای هنرمندانه، جوهره ی رو به فسادِ آمریکا را وارسی می کند، و همه چیزِ آمریکا را موردِ ارزیابی قرار می دهد، از سیاست گرفته تا روابطِ نژادی، تا تحرکاتِ خانوادگیِ مدرن، تا جماعتِ موسوم به نسلِ وای (Y generation)، تا مردانی که موهای خود را از پشت می بندند! به عبارتِ دیگر، هیچ یک از عواملِ تشکیل دهنده ی آمریکا از چشمانِ تیزبین و نکته سنجِ او در امان نمانده است. وی در این کتاب، که در امتدادِ موجِ خشمِ اخلاقی ئی است که در مرا از خود بیزار می کنی آغاز شده بود، با همان سبکِ ویژه ی خود آمریکای معاصر را به درستی به مسلخِ انتقاد می کشد.
کوری تایلور، خواننده ی همیشه رُکِ هارد-راک، کتابِ آمریکا 51 را با تعمقی در دوره گردی های دورانِ جوانی اش و جهانگردی های مکررِ خود با باندهای پرهوادارِ Slipknot و Stone Sour آغاز می کند و از مفهومِ آمریکایی بودن در این دنیای پرتحول می گوید. و بررسی می کند تا دریابد آمریکا خود را چگونه می بیند ، به ویژه که پروپاگاندای عظیمی پیرامونِ خاستگاه و پیدایشِ این کشور وجود دارد (از جمله آثارِ Howard Zinn). وی در عینِ حال قدردانِ رفتارها و عادتهایی است که از فرد یک آمریکاییِ وفادار می سازد. تایلور همچنین به دیدگاهِ جهان راجع به آمریکا نظر دارد، و یافته های او نباید هیچ کس را غافل گیر کند. اما در پسِ این عتاب و خطابِ تایلور دقتی ژرف و هوشمندانه، و بلکه حزنی پنهان نهفته است، که ناظر است به مقایسه ی آمریکا با آن چیزی که می توانست باشد، آنچه که می بایست باشد.
تایلور با در هم آمیختنِ حسِ شوخ طبعی، خشم و انکار به گونه ای هنرمندانه، جوهره ی رو به فسادِ آمریکا را وارسی می کند، و همه چیزِ آمریکا را موردِ ارزیابی قرار می دهد، از سیاست گرفته تا روابطِ نژادی، تا تحرکاتِ خانوادگیِ مدرن، تا جماعتِ موسوم به نسلِ وای (Y generation)، تا مردانی که موهای خود را از پشت می بندند! به عبارتِ دیگر، هیچ یک از عواملِ تشکیل دهنده ی آمریکا از چشمانِ تیزبین و نکته سنجِ او در امان نمانده است. وی در این کتاب، که در امتدادِ موجِ خشمِ اخلاقی ئی است که در مرا از خود بیزار می کنی آغاز شده بود، با همان سبکِ ویژه ی خود آمریکای معاصر را به درستی به مسلخِ انتقاد می کشد.
