پیش‌تر نوشته بودیم که «مهمترین مزیتی که تحصیلات تکمیلی در یک دانشگاه امریکا نسبت به ایران می‌تواند داشته باشد، حقوق گرفتن در زمان تحصیل است که از آن تعبیر به فاند (تامین مالی دانشجو توسط دانشکده یا استاد) می‌شود. معمولاً دو نوع فاند داریم: یکی در قالب دستیار آموزشی و دیگری در قالب دستیار پژوهشی.

در حالت اول، دانشجو در تدریس و حل تمارین و تصحیح اوراق تمرین و امتحانی به استاد کمک می‌کند و مبلغی بصورت ماهانه به وی پرداخت می‌شود. در حالت دوم، استاد بنابر پروژه‌هایی که از نهادهای علمی، دانشگاهی یا صنعتی دریافته کرده و مبلغی که به وی اختصاص داده شده، پژوهش در تئوری یا پیاده‌سازی عملی را به دانشجویان‌ش محول کرده و به آن‌ها حقوق پرداخت می‌کند.

در برخی موارد نیز زمینه‌ی تحقیقاتی دست خود استاد است، مثلاً استاد یک گرنت چند صد هزار دلاری از بنیاد ملی علوم امریکا (NSF) دریافت کرده به شکلی که موضوع پژوهش در آن، قابل انعطاف و دست خود اوست. استاد فقط حق دارد حقوق خود در تابستان را از آن بردارد و موظف است بقیه را به دانشجویان‌ش اختصاص دهد.»

حال، بنیاد ملی علوم امریکا یک گرنت به نام Cyber-Physical Systems معرفی کرده که استادم بر اساس تحقیقات بنده در این ۲ سال و اندیِ دکترا، در حال نوشتن پروپوزال است تا بتواند پس از فارغ‌التحصیلی من و بقیه‌ی دانشجوهای گروه، مخارج لازم برای ادامه‌ی کار خود و استخدام دانشجویان دیگر در گروهش را تامین و تضمین نماید.

این گرنت پژوهشی، سه نوع جایزه‌ی مالی اعطا می‌کند:
۱. پروژه‌های کوچک، ۵۰۰ هزار دلار برای ۳ سال دریافت می‌کنند.
۲. پروژه‌های متوسط، ۵۰۰ هزار تا یک میلیون دلار برای ۳ سال دریافت می‌کنند.
۳. پروژه‌های اساسی و بزرگ، بین ۱ تا ۷ میلیون دلار برای ۴ تا ۵ سال دریافت می‌کنند.

استاد باید بطور دقیق بنویسد قصد انجام چه تحقیقاتی را دارد و این تحقیقات به چه نحو به حل مشکلات و کاستی‌های موجود کمک خواهد کرد. ضمناً بایستی شرح داده شود که مدیریت پروژه و همکاری‌ها به چه صورت انجام می‌شود تا تیم مورد نظر بصورت ایده‌آل به اهداف دست یابند. یک موعد مشخص برای دریافت پروپوزال‌ها وجود دارد و جوایز مالی به بهترین‌ها تعلق می‌گیرد.