وقتی اسم کتابخانه به گوشتون می‌خوره اولین چیزی که به ذهنتون میاد چیه؟ هیچ بعید نیست اگه اکثرتون تصور خاصی از کتابخونه نداشته باشید مگر یک مکان ساکت و بی‌روح برای گذروندن روزهای ملال‌آور امتحانات دانشگاه یا آمادگی برای کنکور.

اولین روزهایی که به امریکا آمده بودم و به شدت پیگیر آشنا شدن با سیستم زندگی در این کشور بودم، از یکی از دوستانم شنیدم که در شهرمون تعداد نسبتا زیادی کتابخونه‌ی عمومی وجود داره. یادمه با بدبینی و تعجب از اینکه مگه یه کتابخونه به چه دردی از دل‌مشغولی‌های اون بُرهه از زندگی من می‌خوره، داشتم به توضیحات دوستم در مورد برنامه‌های کتابخونه گوش می‌کردم؛ اما هیچ‌وقت تصورش رو نمی‌کردم که دو تا از شعبه‌های نزدیک خونه‌مون تبدیل بشن به مقصد پیاده‌روی‌های روزانه‌ی من، برای حداقل سه روز در هفته به صورت ثابت‌، جهت شرکت در کلاس‌های آزاد زبان کتابخونه.

کتابخونه‌های عمومی که تعدادشون در شهرهای بزرگ امریکا کم نیست‌، توسط دولت‌های محلی یا شهرداری‌ها تامین مالی میشن. در واقع ایالت‌های پردرآمدتری مثل ماساچوست کتابخونه‌های پرتعدادتر با امکانات بیشتر دارن. ضمن اینکه میزان استقبال بیشتر مردم از کتابخونه‌ها، در شهرهایی که متوسط تحصیلی بالاتر هست، در تعدد کتابخونه‌های اون شهر مؤثره.

به غیر از تامین کتب مختلف و ایجاد محیط فیزیکی مناسب برای مطالعه، کلاس‌هایی مثل مکالمه‌ی زبان انگلیسی برای تازه واردها، آشنایی با قوانین ایالات متحده برای شهروند شدن، آشنایی با نحوه‌ی پر کردن فرم‌های مالیات، کلاس‌های کامپیوتر، و خلاصه بسیاری کلاس‌های دیگه در کتابخونه‌ها برگزار میشن.

گاهی پیش میاد که از نویسنده‌ی یک کتاب معروف دعوت بشه تا برای مراسم امضا دادن روی کتابش و گفتگوی صمیمی با علاقه‌مندان به کتابش در یک کتابخونه حضور پیدا کنه.

از قسمت‌های جذاب هر کتابخونه بخش کودکان هست که معمولا قسمت وسیع یا حتی طبقه‌ای جدا رو به خودش اختصاص میده. در و دیوارهای رنگارنگ همراه با اسباب بازی‌های بی صدا ولی متنوع در کنار کتاب‌هایی که بر اساس رده‌ی سنی و موضوع دسته‌بندی شدند، محیط کتابخونه رو برای بچه‌ها به مکانی شاد برای تفریح همراه با مطالعه تبدیل می‌کنه.

برگزاری کلاس‌هایی مثل شعرخوانی یا داستان‌خوانی برای کودکان که رنج سنی‌شون از صفر ماهگی(!) تا شش سالگی هست، پدر و مادرها رو ترغیب می‌کنه که حضور در کتابخونه رو در برنامه‌ی ثابت هفتگی کودک‌شون قرار بدن. جالب اینجاست که کلاس داستان‌خوانی فقط برای کودکان تشکیل نمیشه و معمولا بخش بزرگسالان هر کتابخونه هم برنامه‌های این‌چنینی تدارک می‌بینه، برای ترغیب حضور بیشتر مردم در کتابخونه‌ها.

فرهنگ کتاب‌خوانی حالا دیگه جزئی جدایی‌ناپذیر از فرهنگ امریکایی‌ها شده بطوریکه از اون دست عجایبی هست که در روزهای اول حضورتون در مکان‌های عمومی این کشور حسابی به چشم‌تون میاد این رو به جرأت میتونم بگم که بارها دیدم تعداد کتاب‌هایی که یک نوجوان فارغ‌التحصیل از دبیرستان اینجا در طی سال‌های مدرسه از دبستان تا دبیرستان خونده چند ده برابر تعداد کتاب‌هایی هست که خیلی از من و شما در تمام طول عمرمون می‌خونیم!