به سمت کلاس‌ها می‌روم. هنوز موقع حذف و اخذ درس‌ها نشده است و کلاس‌ها خیلی شلوغند. مجبورم برای کلاس پردازش زبان یک ربعی زودتر بروم یا در ردیف‌های جلو، جایی برای نشستن داشته باشم. کلاس که تمام می‌شود از سمت پردیس به سمت خیابان آمستردام می‌روم. روی چمن دانشگاه تعداد زیادی پرچم کوچک آمریکا را مثل شمع کاشته‌اند. انگاری سالروز ۱۱ سپتامبر یا به قول خودشان ۱۱-۹ است. یحتمل به حساب این آدم‌ها باشد باید کل کشورهای به قول خودشان خاورمیانه را باید پرچم‌کاری کنند.

کلاس پردازش گفتار آن‌قدرها شلوغ نیست. به همسرم می‌گویم با من به کلاس بیاید. چند جلسه که می‌گذرد، کلاس پردازش زبان هم خلوت می‌شود. کم‌کم با همسرم به کلاس می‌رویم. همسرم نیم‌نگاهی هم به اقدام برای دکتری دارد و همزمان شروع کرده به خواندن زبان برای امتحان و بدش هم نمی‌آید با استادهای اینجا صحبتی داشته باشد.