آمریکا رو به افول است، آن هم با معیارهای اساسی و مهم، اما سیاستگذاران توجهی به آن ندارند. یک مقاله ی جدیدِ دانشگاهی هم این را تأیید می کند، به علاوه ی داده‌های پیش تر منتشرشده ی دیگر.

توجه داشته باشید که:

• میزانِ فقرِ کودکان در آمریکا بدتر از سایرِ کشورهای توسعه یافته است، از جمله یونان که بحرانِ یورو آن را در هم ریخت، و کشورهای اروپایی نظیرِ لهستان، لیتوانی و استونی.
• متوسطِ ثروتِ بزرگسالانِ آمریکا (39000 دلار) در رتبه ی 27م جهان قرار دارد، یعنی بعد از قبرس، تایوان و ایرلند.
• حتی در معیارِ «رضایت از زندگی» نیز آمریکا جایگاهِ 12م را دارد، که بعد از فلسطینِ اشغالی، سوئد و استرالیاست.

روی هم رفته، سرانه ی ثروت، سلامتی و تحصیلات در آمریکا تناسبِ چندانی با یک کشورِ فوقِ صنعتی ندارد. معیارهای رفاه، شاخصِ احساسِ فساد (perceptions of corruption)، و کیفیت و هزینه ی خدماتِ اساسی بدتر و بدتر می شود. هزینه های خدماتِ درمانی و آموزشی دولتهای متورم را تأمینِ بودجه می کنند و از سویی پیامدهای ناگوارِ انسانی به بار می آورند.

هرشی اچ. فردمن (Hershey H. Friedman)، استادِ بازرگانیِ کالجِ بروکلین-دانشگاهِ سیتیِ نیویورک، می گوید: «ما هم به شاخصه های کلی نظر داریم و هم به شاخص های جزئی.» خطرناک ترین نشانه از نگاهِ صاحب‌نظران افزایشِ نابرابریِ ثروت و درآمد است، که آهسته‌آهسته رشد می کند و می تواند موجبِ بی‌ثباتی گردد.

فردمن و سارا هرتز (Sarah Hertz )، استادِ کالجِ Empire State، هردو معتقدند که «سرمایه‌داری موفقیتهای خیره‌کننده ای کسب کرده است.» با این حال، به دلیلِ رشدِ لگام‌گسیخته، غارتگرانه و محرومیت‌انگیزِ آن بهتر است آن را فراسرمایه‌داری بخوانیم. فردمن می گوید: «هم اکنون کشورهایی همچون رومانی و قطر، برخلافِ انتظار، وضعشان بهتر از آمریکاست.»

هرتز نیز می افزاید: «آمریکا هرلحظه ممکن است به قدرتِ دومِ جهان تنزل پیدا کند.»

این مسأله که آیا آمریکا در حالِ افول است یا خیر، سالهاست که محلِ اختلاف است. شورای ملیِ اطلاعاتِ آمریکا (National Intelligence Council) یک دهه پیش در گزارشِ خود با عنوانِ گرایشاتِ جهانی (global trends) گفته  بود که قدرتِ آمریکا به سراشیبی افتاده است. عده ای دیگر می گویند آمریکا از لحاظِ نظامی بودجه و نیرو کم دارد، از لحاظِ فناوری فاقدِ آمادگی است، از لحاظِ مالی در معرضِ خطر است و در مقابلِ رقبای قدرتمند و جدید پویاییِ لازم را ندارد.

در مقابل، عده ای دیگر معتقدند درباره ی افولِ آمریکا اغراق می شود. اینان بالا بودنِ بودنِ بازارِ سهام، قدرتِ تولید، جمعیتِ رو به رشد، و رونقِ انرژیهای داخلی را شاهدِ مدعای خود می آورند.

با این وجود، از مجموعِ رتبه‌بندی‌هایی که تا کنون منتشر شده چنین بر می آید که باید به فکرِ چاره بود: