براساس گزارش اتحاد ملی پایان دادن به بی خانمانی، در حال حاضر بیش از نیم میلیون بی خانمان در امریکا زندگی می کنند که قطعا تعداد بسیار زیادی است. اما این رقم نوعی روند کاهشی را در جمعیت بی خانمان ها نشان می دهد. طبق گفته های این گروه بین سال های 2007 تا 2017 جمعیت کل بی خانمان های سرتاسر کشور 4/14 درصد کاهش داشته است."

از میان 50 ایالت امریکا، 30 ایالت اعلام کردند که تعداد افراد بی خانمان در آنها کاهش داشته، در حالی که 20 ایالت تعداد افراد بی خانمان شان را رو به افزایش خوانده اند . در میان این بیست ایالت نام کالیفرنیا نیز به چشم می خورد که براساس توصیف هیات تحریریه ی لس آنجلس تایمز اوضاع تا حدی در آن وخیم است که به یک "خفت ملی" تبدیل شده است.

جی سی هانگ؛ عکاس آسوشیتد پرس در سال 2017 تصمیم گرفت مخمصه های مردم بی خانمانی که در محله ی اسکید را در پایین شهر لس آنجلس؛ یکی از مناطقی که بیشترین تعداد افراد بی خانمان در سرتاسر امریکا را در برگرفته زندگی می کنند را به شکل مستند دربیاورد.

هانگ در یکی از وبلاگ های عکاسی آسوشیتدپرس می گوید او مجبور به مستندسازی از زندگی در پایین شهر شد، چرا که مدام از آن رانده می شد. او می نویسد:" اساسا هدف من از انجام این کار این نبود که سختی زندگی مردمی که آنجا هستند را نشان بدهم یا به صدایی برای مطالبات آنها تبدیل شوم. بلکه در مجموع این کار بیشتر یک کنجکاوی بصری بود." سپس اینطور ادامه می دهد:

"من چهار بار با 911 تماس گرفتم تا برای نجات مردم از آنها درخواست کمک کنم. یک بار زمانی بود که یک معتاد وسط یک خیابان در این منطقه جان باخته بود. و دیگری هم زمان بود که زنی برهنه در درختی در سانتا آنا به زبان اسپانیایی با خودش حرف می زد. همیشه یک کشمکش درونی وجود دارد. از طرفی من به عنوان یک عکاس می خواهم لحظه ها را ثبت کنم تا از این طریق داستانی را تعریف کرده باشم.

از طرف دیگر به عنوان یک انسان تماشای این دست و پا زدن ها واقعا سخت است. برخی از آنها حتی نمی دانند که به کمک احتیاج دارند یا اصلا کسی هست که به آنها کمک کند. من نسبت به افراد فقیر حس دلسوزی دارم. حالا که بسیاری از آدم ها با موقعیت های متفاوت را در شرایط بغرنج دیده ام و داستان زندگی شان را شنیده ام، دیگر این افراد را قضاوت نمی کنم. بارها سعی کرده ام با استفاده از کلمات انگیزه بخش به آنها تسلا بدهم و آرام شان کنم."

آنچه هانگ از دریچه ی لنزش به ما نشان می دهد، کلکسیونی است از مردمی که زندگی سرد و خالی را در منطقه ای تجربه می کنند که لس آنجلس تایمز آن را "دیستوپیایی در پایین شهر لس آنجس" توصیف می کند (دیستوپیا برخلاف اتوپیا (مدینه ی فاضله) است که نخستین بار چارلز دیکنز آن را مطرح کرده و به معنی جایی است که همه چیز در آن نامطلوب و ناپسند است).

تعداد کسانی که آنجا هستند بسیار زیاد است که برخی به دلایل اقتصادی و برخی به دلیل عدم سلامتی روانی در آن به سر می برند. اما آنچه که مبرهن است این است که همانطور که در تصاویر ذیل که توسط هانگ ثبت شده اند می بینید، دیدن مردمی که جایی برای زندگی ندارند قلب آدم را می فشارد.م سلامتی روانی در آن به سر می برند. اما آنچه که مبرهن است این است که همانطور که در تصاویر ذیل که توسط هانگ ثبت شده اند می بینید، دیدن مردمی که جایی برای زندگی ندارند قلب آدم را می فشارد.