تهدید نفت کش های از سوی آمریکا؛ وزارت خارجه آمریکا: بروز حادثه برای نفت‌کش‌های ایرانی خیلی محتمل است
۱۶ آبان ۱۳۹۷
کار برای ترامپ سخت شد؛ کنگره برای دموکرات ها، سنا برای جمهوری خواهان
۱۶ آبان ۱۳۹۷
تهدید نفت کش های از سوی آمریکا؛ وزارت خارجه آمریکا: بروز حادثه برای نفت‌کش‌های ایرانی خیلی محتمل است
۱۶ آبان ۱۳۹۷
کار برای ترامپ سخت شد؛ کنگره برای دموکرات ها، سنا برای جمهوری خواهان
۱۶ آبان ۱۳۹۷

مستند نشئگی

The Culture High


کارگردان:برت هاروی ( Brett Harvey )
محصول : سال 2014 آمریکا
ژانر :اجتماعی
زبان : انگلیسی (زیرنویس فارسی)

توضیحات:

سفر در مناظر آمریکای شمالی، «نشئگی» را به همان داستان بسیار جذابی تبدیل می‌کند که رشته‌های ممنوعیتِ این روزهای ماریجوانا را به نقد می‌کشد. این مستند با این نقد، حقیقتِ پشتِ این بحث‌ها و انگیزه‌هایی را آشکار می‌کند که بر هر دو گروهِ موافقان و مخالفانِ این ممنوعیت حکم‌فرماست. با بودجه‌های اختصاص‌یافته برای مبارزه با موادمخدر که به بیلیون‌ها دلار می‌رسد و دستگیری‌هایی که فقط به‌علتِ داشتنِ ماریجواناست و تعدادشان سر به فلک کشیده و به سالانه به حدود یک‌میلیون می‌رسد، بحث دربارۀ قانونی‌بودنِ ماریجوانا به ابعادی شکوهمند و حماسی رسیده است. با به‌کارگیریِ طبیعتِ عجیب و جالب اما پرمحتوای مستندِ پیشین یعنی «ایالات متحده: تجارتِ پشتِ مست‌شدن»، مستند «نشئگی» مرزهایش را گسترش داده و برخی از بزرگ‌ترین نام‌های این روزها را ذکر می‌کند که این دسترسیِ بی‌سابقه به ردپای این بزرگان پیش از این ممکن نبود. به‌علاوه، این مستند توصیفاتِ فوق‌العادۀ بیشتری از هر دو طرفِ طیفِ مخالفان و موافقان بیان می‌کند. مشهورترین افراد، مامورانِ مخفیِ سابق، استادان دانشگاه و تعداد زیادی از شخصیت‌های فراموش‌نشدنی با همه‌نوع دیدگاهی دورِ هم جمع می‌شوند تا تصویری سرگرم‌کننده اما خردمندانه ارائه دهند از ممنوعیتِ ماریجوانا و جذابیتی که برای کلیتِ جامعه دارد. «نشئگی» به جست‌وجوی نکاتِ عجیب‌وغریبِ طبیعتِ بشر می‌پردازد و باشجاعت این سوال را می‌پرسد: دقیقاً چه اتفاقی در حالِ رخ‌دادن است؟

پس از اکتشافی دقیق دربارۀ تولیدِ غیرقانونیِ ماریجوانا در بریتیش کلمبیا و سیستم توزیع که در مستند «ایالات متحده: تجارتِ پشتِ مست‌شدن» تولیدشدۀ سال 2007 به آن پرداختند، برِت هاروِی و آدام اِسکورجی با بررسیِ مناظرِ متغیرِ قانونی‌کردنِ ماریجوانا در ایالات متحده باز می‌گردند. این مستند که چیدمانی بی‌حساب‌کتاب دارد و بیش‌ازحد حشوآمیز است، در درجۀ اول برای بینندگانی جذاب است که توهمِ توطئه دارند و اطلاعات زیادی ندارند. با استفاده از چکیده‌ای ضروری از مصاحبه‌هایی که هاروِی کارگردانی کرده و بر اساسِ اهمیتِ خبری و آرشیوی بریده و کنار هم چیده است، این فیلم بر اطلاعات و نظراتی تکیه می‌کند که گروه‌هایی از کارشناسان پلیسی، مجریانِ پیشینِ قانون، متخصصانِ پزشکی و روزنامه‌نگاران فراهم کرده‌اند و کمک‌های مداومِ کمدین‌ها و موسیقی‌دان‌هایی که محصولاتی مربوط به ماریجوانا را دادوستد می‌کنند. فرضِ هاروِی که با زیاده‌روی بر موضوعات فرعی بر مستند سایه گسترده است، به این حکم می‌رسد که ماریجوانا آمادۀ قانونی‌شدن است.

با نگاهی کوتاه به تاریخچۀ باستانیِ ماریجوانا در ایالات متحده، یعنی زمانی که از این گیاه در اصل برای بافتِ الیاف استفاده می‌شد، هاروِی معمای بحثِ کنونی دربارۀ ماریجوانا را دنبال می‌کند تا به غیرقانونی‌شدنِ این گیاه در دهۀ 1930 می‌رسد و تمرکزِ متعاقبِ دولتِ نیکسون بر ریشه‌کن‌کردنِ ماریجوانا به‌عنوانِ نتیجه‌ای از تاسیسِ سازمان مبارزه با موادمخدر. این ابتکار که به‌ویژه به‌دستِ دولت‌های جمهوری‌خواهِ بعدیِ فدرال و ملی تحریک شد، در نهایت به مبارزۀ طولانی‌مدت با موادمخدر انجامید که این فیلم نتیجه می‌گیرد این مبارزه این روزها در درجۀ اول بر اجرای قوانینِ مرتبط با ماریجوانا متمرکز است.

بخشی بیش‌ازحد طولانی، بر فوایدِ پزشکیِ درمان‌هایی اشاره می‌کند که با ماریجوانا مرتبط هستند و افزایشِ قوانینِ دولت که استفادۀ دارویی از ماریجوانا را تایید می‌کنند. به نظر می‌رسد هاروِی به‌طورِ خاصی انگیزه دارد تا این عقیده را ثابت کند که برخلافِ چندین دهه ادعای سیاستمداران و مجریانِ قانون، این گیاهِ کشت‌شده در انبوهی از گونه‌های مختلف در سرتاسرِ جهان، مسببِ مشکلات سلامتِ روانی نیست یا یک «داروی اعتیادآور» که به سوءاستفاده‌های مخرب ختم می‌شود.

بخشی از نیروی حرکتِ این فیلم از درنظرگرفتنِ شرایطِ کنونیِ اجرای قانون تامین می‌شود و با توجه به این نکته که اکثرِ هزینه‌ها برای ممنوعیتِ موادمخدر بر دستگیری‌های مرتبط با ماریجوانا متمرکز است و نتیجۀ آن بیلیون‌ها دلار از دارایی‌هایی است که از مجرمانِ محکوم‌شده مصادره شده است. این اموال، در عوض به حمایت از تلاش‌های اجراییِ نیروهای محلی و کشوری و فدرال کمک می‌کند. در نتیجه، میزانِ زندانی‌کردن‌ها برای تخلفاتِ مرتبط با موادمخدر، رونق گرفته‌اند. در این افزایشِ میزانِ دستگیری‌ها و محکومیت‌ها، پسرانِ جوانِ سیاه‌پوست سهمِ بیشتری نسبت به همۀ گروه‌ها دارند. این فیلم خصوصاً استدلال می‌کند که فعالیت‌ها و بودجۀ اجرای قانون از دورانِ ریاست‌جمهوریِ اوباما افزایش یافته است، برخلافِ تعهداتِ کمپین انتخاباتی‌اش.

برخلافِ یا شاید به‌علتِ توجهِ افزایش‌یافته به ممنوعیت، ایالت‌ها به‌صورتِ منفرد از سیاست فدرال و فعالیت‌های اجرایی جدا می‌شوند، نه‌تنها در مسالۀ ماریجوانای دارویی بلکه در قانونی‌کردنِ آن. ایالت‌های واشنگتن و کلورادو تولید و مالکیتِ مقادیرِ اندکِ ماریجوانا را قانونی کرده‌اند و احتمال دارد دیگر ایالات‌ها با آن‌ها همراه شوند. تفاوتی ندارد که این روزها، در نتیجۀ ردِ گستردۀ قوانینِ فدرال، سیاست ملیِ مبارزه با موادمخدر به نقطۀ اوج و تغییرِ خود رسیده است یا نه، این فیلم به هر حال به تقویتِ پروندۀ خودش بی‌توجه است. این مستند می‌تواند با بررسی منافعِ بالقوۀ اقتصادی از قانونی‌شدنِ ماریجوانا و نیز منافعِ اجتماعیِ مرتبط درنتیجۀ کم‌شدنِ به زندان انداختن‌ها، ادعای خودش را بهتر ثابت کند.

لیستِ موضوعاتِ مصاحبه‌های این مستند به‌طور چشمگیری شخصیت‌های شناخته‌شدۀ ملی را نادیده گرفته است، به‌استثنای دو رَپِر: اسنوپ داگ و ویز خلیفا. در نتیجه، این فیلم با نداشتنِ منابعِ معتبر، از اصالتِ خود می‌کاهد. برش‌های مصاحبه‌ها آن‌قدر کوتاه هستند که حواسِ مخاطب را پرت می‌کنند و علاوه بر این، با میزانِ طاقت‌فرسایی از بریده‌های خبری و آرشیویِ نامربوط قطع شده‌اند. در نتیجه، از قدرتِ پیامِ اصلیِ این فیلم به‌شکلی غیرضروریِ کم می‌شود. تقریباً هر اطلاعاتِ جدیدی که «نشئگی» بیان می‌کند، زیرمجموعۀ جاه‌طلبی‌های بی‌حساب‌کتاب آن برای بیانِ هر ارتباطی باورکردنی به بحثِ ماریجوانا قرار می‌گیرد که از اعتبار و تاثیر این فیلم را می‌کاهد.

مطالب مرتبط :

مستند نشئگی

The Culture High


کارگردان:برت هاروی ( Brett Harvey )
محصول : سال 2014 آمریکا
ژانر : اجتماعی
زبان : انگلیسی (زیرنویس فارسی)

توضیحات:

توضیحات:

سفر در مناظر آمریکای شمالی، «نشئگی» را به همان داستان بسیار جذابی تبدیل می‌کند که رشته‌های ممنوعیتِ این روزهای ماریجوانا را به نقد می‌کشد. این مستند با این نقد، حقیقتِ پشتِ این بحث‌ها و انگیزه‌هایی را آشکار می‌کند که بر هر دو گروهِ موافقان و مخالفانِ این ممنوعیت حکم‌فرماست. با بودجه‌های اختصاص‌یافته برای مبارزه با موادمخدر که به بیلیون‌ها دلار می‌رسد و دستگیری‌هایی که فقط به‌علتِ داشتنِ ماریجواناست و تعدادشان سر به فلک کشیده و به سالانه به حدود یک‌میلیون می‌رسد، بحث دربارۀ قانونی‌بودنِ ماریجوانا به ابعادی شکوهمند و حماسی رسیده است. با به‌کارگیریِ طبیعتِ عجیب و جالب اما پرمحتوای مستندِ پیشین یعنی «ایالات متحده: تجارتِ پشتِ مست‌شدن»، مستند «نشئگی» مرزهایش را گسترش داده و برخی از بزرگ‌ترین نام‌های این روزها را ذکر می‌کند که این دسترسیِ بی‌سابقه به ردپای این بزرگان پیش از این ممکن نبود. به‌علاوه، این مستند توصیفاتِ فوق‌العادۀ بیشتری از هر دو طرفِ طیفِ مخالفان و موافقان بیان می‌کند. مشهورترین افراد، مامورانِ مخفیِ سابق، استادان دانشگاه و تعداد زیادی از شخصیت‌های فراموش‌نشدنی با همه‌نوع دیدگاهی دورِ هم جمع می‌شوند تا تصویری سرگرم‌کننده اما خردمندانه ارائه دهند از ممنوعیتِ ماریجوانا و جذابیتی که برای کلیتِ جامعه دارد. «نشئگی» به جست‌وجوی نکاتِ عجیب‌وغریبِ طبیعتِ بشر می‌پردازد و باشجاعت این سوال را می‌پرسد: دقیقاً چه اتفاقی در حالِ رخ‌دادن است؟

پس از اکتشافی دقیق دربارۀ تولیدِ غیرقانونیِ ماریجوانا در بریتیش کلمبیا و سیستم توزیع که در مستند «ایالات متحده: تجارتِ پشتِ مست‌شدن» تولیدشدۀ سال 2007 به آن پرداختند، برِت هاروِی و آدام اِسکورجی با بررسیِ مناظرِ متغیرِ قانونی‌کردنِ ماریجوانا در ایالات متحده باز می‌گردند. این مستند که چیدمانی بی‌حساب‌کتاب دارد و بیش‌ازحد حشوآمیز است، در درجۀ اول برای بینندگانی جذاب است که توهمِ توطئه دارند و اطلاعات زیادی ندارند. با استفاده از چکیده‌ای ضروری از مصاحبه‌هایی که هاروِی کارگردانی کرده و بر اساسِ اهمیتِ خبری و آرشیوی بریده و کنار هم چیده است، این فیلم بر اطلاعات و نظراتی تکیه می‌کند که گروه‌هایی از کارشناسان پلیسی، مجریانِ پیشینِ قانون، متخصصانِ پزشکی و روزنامه‌نگاران فراهم کرده‌اند و کمک‌های مداومِ کمدین‌ها و موسیقی‌دان‌هایی که محصولاتی مربوط به ماریجوانا را دادوستد می‌کنند. فرضِ هاروِی که با زیاده‌روی بر موضوعات فرعی بر مستند سایه گسترده است، به این حکم می‌رسد که ماریجوانا آمادۀ قانونی‌شدن است.

با نگاهی کوتاه به تاریخچۀ باستانیِ ماریجوانا در ایالات متحده، یعنی زمانی که از این گیاه در اصل برای بافتِ الیاف استفاده می‌شد، هاروِی معمای بحثِ کنونی دربارۀ ماریجوانا را دنبال می‌کند تا به غیرقانونی‌شدنِ این گیاه در دهۀ 1930 می‌رسد و تمرکزِ متعاقبِ دولتِ نیکسون بر ریشه‌کن‌کردنِ ماریجوانا به‌عنوانِ نتیجه‌ای از تاسیسِ سازمان مبارزه با موادمخدر. این ابتکار که به‌ویژه به‌دستِ دولت‌های جمهوری‌خواهِ بعدیِ فدرال و ملی تحریک شد، در نهایت به مبارزۀ طولانی‌مدت با موادمخدر انجامید که این فیلم نتیجه می‌گیرد این مبارزه این روزها در درجۀ اول بر اجرای قوانینِ مرتبط با ماریجوانا متمرکز است.

بخشی بیش‌ازحد طولانی، بر فوایدِ پزشکیِ درمان‌هایی اشاره می‌کند که با ماریجوانا مرتبط هستند و افزایشِ قوانینِ دولت که استفادۀ دارویی از ماریجوانا را تایید می‌کنند. به نظر می‌رسد هاروِی به‌طورِ خاصی انگیزه دارد تا این عقیده را ثابت کند که برخلافِ چندین دهه ادعای سیاستمداران و مجریانِ قانون، این گیاهِ کشت‌شده در انبوهی از گونه‌های مختلف در سرتاسرِ جهان، مسببِ مشکلات سلامتِ روانی نیست یا یک «داروی اعتیادآور» که به سوءاستفاده‌های مخرب ختم می‌شود.

بخشی از نیروی حرکتِ این فیلم از درنظرگرفتنِ شرایطِ کنونیِ اجرای قانون تامین می‌شود و با توجه به این نکته که اکثرِ هزینه‌ها برای ممنوعیتِ موادمخدر بر دستگیری‌های مرتبط با ماریجوانا متمرکز است و نتیجۀ آن بیلیون‌ها دلار از دارایی‌هایی است که از مجرمانِ محکوم‌شده مصادره شده است. این اموال، در عوض به حمایت از تلاش‌های اجراییِ نیروهای محلی و کشوری و فدرال کمک می‌کند. در نتیجه، میزانِ زندانی‌کردن‌ها برای تخلفاتِ مرتبط با موادمخدر، رونق گرفته‌اند. در این افزایشِ میزانِ دستگیری‌ها و محکومیت‌ها، پسرانِ جوانِ سیاه‌پوست سهمِ بیشتری نسبت به همۀ گروه‌ها دارند. این فیلم خصوصاً استدلال می‌کند که فعالیت‌ها و بودجۀ اجرای قانون از دورانِ ریاست‌جمهوریِ اوباما افزایش یافته است، برخلافِ تعهداتِ کمپین انتخاباتی‌اش.

برخلافِ یا شاید به‌علتِ توجهِ افزایش‌یافته به ممنوعیت، ایالت‌ها به‌صورتِ منفرد از سیاست فدرال و فعالیت‌های اجرایی جدا می‌شوند، نه‌تنها در مسالۀ ماریجوانای دارویی بلکه در قانونی‌کردنِ آن. ایالت‌های واشنگتن و کلورادو تولید و مالکیتِ مقادیرِ اندکِ ماریجوانا را قانونی کرده‌اند و احتمال دارد دیگر ایالات‌ها با آن‌ها همراه شوند. تفاوتی ندارد که این روزها، در نتیجۀ ردِ گستردۀ قوانینِ فدرال، سیاست ملیِ مبارزه با موادمخدر به نقطۀ اوج و تغییرِ خود رسیده است یا نه، این فیلم به هر حال به تقویتِ پروندۀ خودش بی‌توجه است. این مستند می‌تواند با بررسی منافعِ بالقوۀ اقتصادی از قانونی‌شدنِ ماریجوانا و نیز منافعِ اجتماعیِ مرتبط درنتیجۀ کم‌شدنِ به زندان انداختن‌ها، ادعای خودش را بهتر ثابت کند.

لیستِ موضوعاتِ مصاحبه‌های این مستند به‌طور چشمگیری شخصیت‌های شناخته‌شدۀ ملی را نادیده گرفته است، به‌استثنای دو رَپِر: اسنوپ داگ و ویز خلیفا. در نتیجه، این فیلم با نداشتنِ منابعِ معتبر، از اصالتِ خود می‌کاهد. برش‌های مصاحبه‌ها آن‌قدر کوتاه هستند که حواسِ مخاطب را پرت می‌کنند و علاوه بر این، با میزانِ طاقت‌فرسایی از بریده‌های خبری و آرشیویِ نامربوط قطع شده‌اند. در نتیجه، از قدرتِ پیامِ اصلیِ این فیلم به‌شکلی غیرضروریِ کم می‌شود. تقریباً هر اطلاعاتِ جدیدی که «نشئگی» بیان می‌کند، زیرمجموعۀ جاه‌طلبی‌های بی‌حساب‌کتاب آن برای بیانِ هر ارتباطی باورکردنی به بحثِ ماریجوانا قرار می‌گیرد که از اعتبار و تاثیر این فیلم را می‌کاهد.