سیستم مالیاتی آمریکا(قسمت پنجم – رابطه مستقیم پرداخت مالیات با رفتار و عملکرد مسئولین)
۶ اردیبهشت ۱۳۹۷
ما عشق را به مدرسه بردیم
۶ اردیبهشت ۱۳۹۷
سیستم مالیاتی آمریکا(قسمت پنجم – رابطه مستقیم پرداخت مالیات با رفتار و عملکرد مسئولین)
۶ اردیبهشت ۱۳۹۷
ما عشق را به مدرسه بردیم
۶ اردیبهشت ۱۳۹۷

در پاسخ یک نقد در خصوص سیستم بازنشستگی در آمریکا

مشاهده صفحه روایت ایرانیان از آمریکا
واقعیت اینه که فقط بحث اشتغال و زندگی در آمریکا مطرح نیست !!!

اینکه چه کاری پیدا کنی و چقدر بتونی توش دوام داشته باشی یطرف ، بحث آینده زندگی در آمریکا یطرف دیگه !!! . متاسفانه سیستم خدماتی آمریکا طوریه که بیکاری ، از کار افتادگی و بازنشستگی رو پشتیبانی نمیکنه !!! . برای بنده هم این موضوع غیر قابل قبول بود تا اینکه بعداً با برخورد با 6 ، 7 نفر متوجه شدم که نه بابا حقیقت داره . و وضعیت بیکاری ، و از کار افتادگی و سرآخر بازنشستگی ، کلی مشکل بوجود آورده .

 دیشب توی یه مهمونی شبانه با یه آقایی آشنا شدم که ایشون در مرکز تحقیقاتی دانشگاه میشیگان سالها بعنوان استاد و محقق مشغول بکار بودن و اخیراً هم بازنشسته شدن .ایشون در مورد سیستم بازنشستگی گفتند که زمانی که شما مشغول بکار میشید ، بخشی از حقوق شما و بخش دیگری هم که کارفرما بر اساس سمت و درآمد شما در نظر میگیره از مزایای شما قبل کسر مالیات در صندوقی تحت عنوان بازنشستگی نگهداری میشه .

 این مبلغ بعداً بصورت مستمری بازنشستگی به شخص پرداخت میشه . این صندوق مشارکت زیادی با بورس داره . حالا قضیه اینه که اگه قیمت سهام سقوط کنه ، خب ، گلی به جمالشون !!! موجودی سپرده شده از بابت بازنشستگی هم کاهش پیدا میکنه و اگه رشد داشته باشه ، خب شما هم در افزایش اون سهیم هستید .

 متاسفانه اخیراً ، شرکتها دیگه این وجوه رو که سهم خودشون محسوب میشه رو دیگه واسه کارمندا کنار نمیگذارن و میگن که از حقوق خودتون مبلغی رو به عنوان بازنشستگی کنار بگذارید و اون دوران رو باهاش سر کنید .

 ضمن اینکه شما باید در دوران بازنشستگی هم مبلغی رو بابت سهم بیمه درمانی پرداخت کنید و اگر نکنید ، بیمه شما قطع خواهد شد . بدبختی اینجاست که بیشتر مردم آمریکا از طریق قرض زندگی میکنن !!! 

خونه ، ماشین و خیلی چیزها رو از طریق استقراض از بانک خریداری کرده و در نتیجه صاحب اونا همه بانکه !!! اگر شما منزل شخصیتون رو با وجه نقد خریداری کرده باشید ، خب مالیات انقدر زیاد میاد که بیش از مبلغ اقساط شما خواهد بود و در نتیجه اصلاً به صرفه شما نیست . چرا که مالیات شما در پایان هر سال از بابت استقراضتون اصلاح و بخش عمده ای از اون بهتون بر میگرده .

 متاسفانه اگر شما بخواید زودتر از موعد از اون صندوق برداشت کنید ( منظورم صندوق بازنشستگی ست ) جریمه خواهید شد و در ضمن مالیات هم ازش کسر میشه ، چرا که اون وجه قبل از کسر مالیات کنار گذاشته شده و درنتیجه تقریباً نزدیک به نصف اون سپرده میپره . 

حالا اگه به سن 65 سالگی رسیده باشید و بخواید یکجا برش دارید ، خب جریمه نداره اما مالیات ازش کسر خواهد شد . تنها راهش اینه که کم کم برداشت کنید . بگذریم ببینید چه دردسرهایی مردم دارن . اصلاً سیستم طوری طراحی شده که شما بدون استقراض نتونید حرکتی بکنید !!! . باورتون نمیشه مخم سوت کشید !!! به ایشون گفتم پس آخه مردم چطور زندگی میکنن ؟ ایشون گفتند که خب ، اگر شما درآمد نداشته باشید ، مالیات سالیانه منزل مسکونی رو دولت نمیگیره ، ولی آب و برق و اینجور چیزا و بدتر از اون بیمه و مخارج تحصیل فرزندان رو که باید پرداخت کنید !!! اگر هم بیمه رو حذف کنید که دیگه در ایام بیماری بیچاره خواهید شد .

 به هر صورت کلی اعصابم به هم ریخت . به خودم گفتم که بابا این مرد از سن 22 سالگی اینجا بوده و تحصیل کرده و کلی هم از اون زمان تا حالا توی دانشگاه کار کرده و سپرده داشته !!! به این روز افتاده ، وای به حال من که با 42 سالگی اومدم و هنوز هم بیمه و درآمد درست و حسابی ندارم . بچه ها بخدا فقط اومدن آمریکا مهم نیست !! این چیزاش آدم رو عذاب میده . در ضمن این وجوهی رو هم که گفتم ، خیلی از شرکتها برای شما کنار نمیگذارن و فقط شرکتهایی قدیمی مثل GM و GE این کارا رو میکردن و بعضی از دانشگاهها . که به لطف ایزد منان اونم دیگه ور افتاد !!!! . موندم که چطور یه بیزینس راه بندازم که محتاج این مزخرفات نباشم .

 راستش این حرفا نه بی اساسه و نه بی پایه !! هر کسی میتونه اینو از کسانی که خیلی ساله که آمریکا هستن و سیستم کارمندی و کارگری رو تجربه کردن سوال کنه.

 به نظر من اگه آدم بتونه بعد از چند سال یه کار کوچیک واسه خودش راه بندازه ، ارزشش از همه چیز بالاتره . شما به فرض هم که جوون باشید و بیاید و استخدام بشید و این پول رو براتون کنار بگذارن که نمیگذارن !!!!

 بالاخره که از آخرش از چشمه نیست که هی بجوشه !!! تموم میشه . ولی اگه یه بیزینس راه بندازید ، حداقل براتون تا آخر عمر یه آب باریکه رو داره . چی بگم اینم از وضعیت پس از کار و بازنشستگی !!!! خدا به فریادمون برسه . بیمه بیکاری که ندارن ، بی خیال !! لااقل میریم یه جایی یه کاری میکنیم . اما وقتی پیر شدیم چی ؟ اگه از کار افتاده شدیم چی ؟

پاسخ:

من حدود پانزده سال در ایران کار کردم و حدود پنج سال هم در آمریکا کار کردم. اگر بخواهم در مقام مقایسه بر بیایم از بین یک تا صد اگر نمره ایران ده باشد نمره آمریکا هفتاد است.

در ایران در شرکتی که کار می کردم حتی برای من بیمه بازنشستگی رد نمی شد چون تعداد پرسنل زیاد بود و تعداد زیادی هم بدون اطلاع بیمه کار می کردند. البته حقوق بازنشستگی هم چیزی نبود که اصلا بخواهم به آن فکر کنم. مثلا الآن با ماهی سیصد هزار تومان آیا می شود دو هفته زنده ماند؟

ولی در آمریکا با هزار دلار سوشیال سکیوریتی می شود زنده ماند بعلاوه این که پس از سن 65 سال تمام خدمات درمانی مجانی است و امکانات زیادی هم در اختیار افراد کهنسال قرار می گیرد.

پلن بازنشستگی که شما در مورد آن صحبت کردید 401k است که شما می توانید به اختیار خودتان از سهام دولتی و یا ارزش افزوده ثابت یکی را انتخاب کنید. من دومی را انتخاب کرده ام و حدود 11 سال دیگر حدود ماهی هزار و پانصد دلار بازنشستگی می گیرم که با هزار دلار سوشیال سکیوریتی می شود حدود دو هزار و پانصد دلار. این مبلغ عالی نیست ولی در مقایسه با آینده من در ایران شاید نمره هفتاد هم برایش کم باشد.

در مورد حقوق بیکاری هم باید بگویم که من تا حالا بازخرید نشدم ولی افراد زیادی را در اطراف خودم می بینم که از کار خود بازخرید شدند و تا سقف دو هزار دلار و تا دو سال حقوق بیکاری دریافت می کنند. شرکت ما در چند سال گذشته حدود هشتاد نفر را لی آف کرده است و تا جایی که من می دانم همه آنها تا زمانی که شغل دیگری پیدا کنند حقوق بیکاری گرفتند.

بنابراین در مورد امنیت شغلی آمریکا بسیار بهتر از ایران است چون اگر خود من در ایران اخراج می شدم می بایست پس از چند ماه وسایلم را به درون کوچه می ریختم.

در ضمن در مورد نحوه پرداخت حقوق و ثبات ارزش پول و قابلیت برنامه ریزی برای زندگی هم صحبت زیادی در مقایسه ایران با آمریکا شده است و نیازی به یادآوری نیست مخصوصا در شرایط فعلی که ارزش برابری حقوق ها با کالاهای اساسی روز به روز در ایران آب می رود.

البته باز هم می گویم که من فقط وضعیت ایران و آمریکا را آن هم فقط به نسبت شرایط خودم مقایسه می کنم اگرنه سیستم اقتصادی آمریکا مشکلات فراوانی دارد که خودشان هم هر روز به خاطر آن با هم بحث و جدل می کنند.

مطالب مرتبط

در پاسخ یک نقد در خصوص سیستم بازنشستگی در آمریکا

مشاهده صفحه روایت ایرانیان از آمریکا
واقعیت اینه که فقط بحث اشتغال و زندگی در آمریکا مطرح نیست !!!

اینکه چه کاری پیدا کنی و چقدر بتونی توش دوام داشته باشی یطرف ، بحث آینده زندگی در آمریکا یطرف دیگه !!! . متاسفانه سیستم خدماتی آمریکا طوریه که بیکاری ، از کار افتادگی و بازنشستگی رو پشتیبانی نمیکنه !!! . برای بنده هم این موضوع غیر قابل قبول بود تا اینکه بعداً با برخورد با 6 ، 7 نفر متوجه شدم که نه بابا حقیقت داره . و وضعیت بیکاری ، و از کار افتادگی و سرآخر بازنشستگی ، کلی مشکل بوجود آورده .

 دیشب توی یه مهمونی شبانه با یه آقایی آشنا شدم که ایشون در مرکز تحقیقاتی دانشگاه میشیگان سالها بعنوان استاد و محقق مشغول بکار بودن و اخیراً هم بازنشسته شدن .ایشون در مورد سیستم بازنشستگی گفتند که زمانی که شما مشغول بکار میشید ، بخشی از حقوق شما و بخش دیگری هم که کارفرما بر اساس سمت و درآمد شما در نظر میگیره از مزایای شما قبل کسر مالیات در صندوقی تحت عنوان بازنشستگی نگهداری میشه .

 این مبلغ بعداً بصورت مستمری بازنشستگی به شخص پرداخت میشه . این صندوق مشارکت زیادی با بورس داره . حالا قضیه اینه که اگه قیمت سهام سقوط کنه ، خب ، گلی به جمالشون !!! موجودی سپرده شده از بابت بازنشستگی هم کاهش پیدا میکنه و اگه رشد داشته باشه ، خب شما هم در افزایش اون سهیم هستید .

 متاسفانه اخیراً ، شرکتها دیگه این وجوه رو که سهم خودشون محسوب میشه رو دیگه واسه کارمندا کنار نمیگذارن و میگن که از حقوق خودتون مبلغی رو به عنوان بازنشستگی کنار بگذارید و اون دوران رو باهاش سر کنید .

 ضمن اینکه شما باید در دوران بازنشستگی هم مبلغی رو بابت سهم بیمه درمانی پرداخت کنید و اگر نکنید ، بیمه شما قطع خواهد شد . بدبختی اینجاست که بیشتر مردم آمریکا از طریق قرض زندگی میکنن !!! 

خونه ، ماشین و خیلی چیزها رو از طریق استقراض از بانک خریداری کرده و در نتیجه صاحب اونا همه بانکه !!! اگر شما منزل شخصیتون رو با وجه نقد خریداری کرده باشید ، خب مالیات انقدر زیاد میاد که بیش از مبلغ اقساط شما خواهد بود و در نتیجه اصلاً به صرفه شما نیست . چرا که مالیات شما در پایان هر سال از بابت استقراضتون اصلاح و بخش عمده ای از اون بهتون بر میگرده .

 متاسفانه اگر شما بخواید زودتر از موعد از اون صندوق برداشت کنید ( منظورم صندوق بازنشستگی ست ) جریمه خواهید شد و در ضمن مالیات هم ازش کسر میشه ، چرا که اون وجه قبل از کسر مالیات کنار گذاشته شده و درنتیجه تقریباً نزدیک به نصف اون سپرده میپره . 

حالا اگه به سن 65 سالگی رسیده باشید و بخواید یکجا برش دارید ، خب جریمه نداره اما مالیات ازش کسر خواهد شد . تنها راهش اینه که کم کم برداشت کنید . بگذریم ببینید چه دردسرهایی مردم دارن . اصلاً سیستم طوری طراحی شده که شما بدون استقراض نتونید حرکتی بکنید !!! . باورتون نمیشه مخم سوت کشید !!! به ایشون گفتم پس آخه مردم چطور زندگی میکنن ؟ ایشون گفتند که خب ، اگر شما درآمد نداشته باشید ، مالیات سالیانه منزل مسکونی رو دولت نمیگیره ، ولی آب و برق و اینجور چیزا و بدتر از اون بیمه و مخارج تحصیل فرزندان رو که باید پرداخت کنید !!! اگر هم بیمه رو حذف کنید که دیگه در ایام بیماری بیچاره خواهید شد .

 به هر صورت کلی اعصابم به هم ریخت . به خودم گفتم که بابا این مرد از سن 22 سالگی اینجا بوده و تحصیل کرده و کلی هم از اون زمان تا حالا توی دانشگاه کار کرده و سپرده داشته !!! به این روز افتاده ، وای به حال من که با 42 سالگی اومدم و هنوز هم بیمه و درآمد درست و حسابی ندارم . بچه ها بخدا فقط اومدن آمریکا مهم نیست !! این چیزاش آدم رو عذاب میده . در ضمن این وجوهی رو هم که گفتم ، خیلی از شرکتها برای شما کنار نمیگذارن و فقط شرکتهایی قدیمی مثل GM و GE این کارا رو میکردن و بعضی از دانشگاهها . که به لطف ایزد منان اونم دیگه ور افتاد !!!! . موندم که چطور یه بیزینس راه بندازم که محتاج این مزخرفات نباشم .

 راستش این حرفا نه بی اساسه و نه بی پایه !! هر کسی میتونه اینو از کسانی که خیلی ساله که آمریکا هستن و سیستم کارمندی و کارگری رو تجربه کردن سوال کنه.

 به نظر من اگه آدم بتونه بعد از چند سال یه کار کوچیک واسه خودش راه بندازه ، ارزشش از همه چیز بالاتره . شما به فرض هم که جوون باشید و بیاید و استخدام بشید و این پول رو براتون کنار بگذارن که نمیگذارن !!!!

 بالاخره که از آخرش از چشمه نیست که هی بجوشه !!! تموم میشه . ولی اگه یه بیزینس راه بندازید ، حداقل براتون تا آخر عمر یه آب باریکه رو داره . چی بگم اینم از وضعیت پس از کار و بازنشستگی !!!! خدا به فریادمون برسه . بیمه بیکاری که ندارن ، بی خیال !! لااقل میریم یه جایی یه کاری میکنیم . اما وقتی پیر شدیم چی ؟ اگه از کار افتاده شدیم چی ؟

پاسخ:

من حدود پانزده سال در ایران کار کردم و حدود پنج سال هم در آمریکا کار کردم. اگر بخواهم در مقام مقایسه بر بیایم از بین یک تا صد اگر نمره ایران ده باشد نمره آمریکا هفتاد است.

در ایران در شرکتی که کار می کردم حتی برای من بیمه بازنشستگی رد نمی شد چون تعداد پرسنل زیاد بود و تعداد زیادی هم بدون اطلاع بیمه کار می کردند. البته حقوق بازنشستگی هم چیزی نبود که اصلا بخواهم به آن فکر کنم. مثلا الآن با ماهی سیصد هزار تومان آیا می شود دو هفته زنده ماند؟

ولی در آمریکا با هزار دلار سوشیال سکیوریتی می شود زنده ماند بعلاوه این که پس از سن 65 سال تمام خدمات درمانی مجانی است و امکانات زیادی هم در اختیار افراد کهنسال قرار می گیرد.

پلن بازنشستگی که شما در مورد آن صحبت کردید 401k است که شما می توانید به اختیار خودتان از سهام دولتی و یا ارزش افزوده ثابت یکی را انتخاب کنید. من دومی را انتخاب کرده ام و حدود 11 سال دیگر حدود ماهی هزار و پانصد دلار بازنشستگی می گیرم که با هزار دلار سوشیال سکیوریتی می شود حدود دو هزار و پانصد دلار. این مبلغ عالی نیست ولی در مقایسه با آینده من در ایران شاید نمره هفتاد هم برایش کم باشد.

در مورد حقوق بیکاری هم باید بگویم که من تا حالا بازخرید نشدم ولی افراد زیادی را در اطراف خودم می بینم که از کار خود بازخرید شدند و تا سقف دو هزار دلار و تا دو سال حقوق بیکاری دریافت می کنند. شرکت ما در چند سال گذشته حدود هشتاد نفر را لی آف کرده است و تا جایی که من می دانم همه آنها تا زمانی که شغل دیگری پیدا کنند حقوق بیکاری گرفتند.

بنابراین در مورد امنیت شغلی آمریکا بسیار بهتر از ایران است چون اگر خود من در ایران اخراج می شدم می بایست پس از چند ماه وسایلم را به درون کوچه می ریختم.

در ضمن در مورد نحوه پرداخت حقوق و ثبات ارزش پول و قابلیت برنامه ریزی برای زندگی هم صحبت زیادی در مقایسه ایران با آمریکا شده است و نیازی به یادآوری نیست مخصوصا در شرایط فعلی که ارزش برابری حقوق ها با کالاهای اساسی روز به روز در ایران آب می رود.

البته باز هم می گویم که من فقط وضعیت ایران و آمریکا را آن هم فقط به نسبت شرایط خودم مقایسه می کنم اگرنه سیستم اقتصادی آمریکا مشکلات فراوانی دارد که خودشان هم هر روز به خاطر آن با هم بحث و جدل می کنند.

مطالب مرتبط