اگر به روال زمانی بود باید این مطلب را زودتر می نوشتم ولی خوب همیشه فرصت پیش نمی آید. همین الان مواردی از کانادا هست که ان شا الله روزی خواهم نوشت ولی هنوز فرصت نشده است. همانظور که اشاره شد به خاطر حسن تصادف دو روز زودتر آمریکا رفتم.

روز 27 سپتامبر حرکت کردم. سنگاپور و ناحیه شرقی آمریکا 12 ساعت اختلاف زمانی دارند که در واقع بیشترین مقدار ممکن روی کره زمین است (از نظر روشنایی و شب و روز بودن. در عمل اختلاف 24 ساعت هم داریم ولی طبق قرارداد ماست. یعنی وقتی از 12 ساعت می گذریم از آن سمت زمین نزدیک تر می شویم) برای همین فکر کنم یکی از طولانی ترین پروازهایی است که انجام می شود. پروازها هم از سمت شرق انجام می شود و هم غرب و حتما توقفی هم انجام می شود. پروازی که در آن بودم از سمت شرق آمریکا رفت و نقطه توقف توکیو بود.

از سنگاپور تا توکیو 6 ساعت راه بود و از توکیو تا دیترویت حدود 12 ساعت. فکر کنم با کمی تسامح بتوانم ادعا کنم که زمین را دور زده ام! چون از تورنتو به سنگاپور از مسیر اقیانوس اطلس آمدم و از سنگاپور به دیترویت از اقیانوس آرام. نمی دانم قوانین حریم هوایی کشورها چطور است. موقع رفتن وقتی به ساحل غربی آمریکا رسیدیم از نزدیکی مرز آمریکا و کانادا ولی داخل آمریکا پرواز انجام شد ولی موقع بازگشت رفتیم داخل خاک کانادا.

در سنگاپور فقط چک کردند که ویزا آمریکا داشته باشم و بعد سوار شدم. وقتی توکیو رسیدم، اسمم را اعلام کردند که موقع خروج با کسی (agent)ملاقات کنم! اول فکر کردم چون پرواز بعدی فقط یک ساعت بعد بود و کمی هم تاخیر داشتیم کسی آمده که به سرعت به پرواز بعد برساندم (چون این کار گاهی انجام می شود).

پیاده که شدم و کمی راه رفتم دیدم انتهای راهرو دو خانم با قیافه نژاد زرد منتظر هستند. یکی پلاکاردی دستش گرفته بود که اسمم را نوشته بودند. وقتی نزدیک شدم خود را معرفی کردم. خانم دیگر گفت چند سوال داشتیم و پاسپورتم را خواستند. بعد از بررسی ویزا سوالات این گونه پرسید:

در سنگاپور چکار می کنی؟ چرا آمریکا می روی؟ کجا می روی؟ کجا می مانی؟ دوستت را از کجا می شناسی؟ اسمش چیست؟ محل زندگی او کجاست؟ آدرس منزلش چیست؟ در فلوریدا کجا می مانی؟ اقوام در آمریکا داری؟ کجا زندگی می کنند؟ جالب بود جواب ها را یادداشت می کرد. آخر هم نفهمیدم خانم چه کاره بود و این سوال ها را برای چه می پرسید (اگر مربوط به دولت ژاپن بود، این اطلاعات به چه دردشان می خورد؟! اگر هم آمریکایی بود، یعنی آمریکا در هر کشور یکی را گذاشته این کارها را انجام دهد؟!).

بعد از حدود 10 دقیقه سوال و جواب سریع رفتم که به پرواز برسم. حدود 15 دقیقه به حرکت رسیدم به هواپیما. دوباره موقع سوار شدن یک مرد ژاپنی سوال و جواب کرد: کجا می روی؟ برای چه؟ ویزا را کی گرفتی؟ و .. سوالات مشابه. وقتی پرسید ویزا را کی گرفتی؟ گفتم رویش نوشته خودت نگاه کن، دقیق یادم نیست. گفت نه می خواهم خودت جواب دهی! ولی جواب ها را یادداشت نمی کرد و در کامپیوتر نگاه می کرد. حدس می زنم آن خانم چیزهایی وارد شبکه کرده بود و این مرد داشت راست آزمایی می کرد!