کژحوزه-بندیِ نژادی چیست؟
۱۰ مهر ۱۳۹۶
آیا انتخاباتِ بی طرفانه به این معناست که درصدِ آراء با درصدِ کرسی های اخذ شده منطبق باشد؟
۱۰ مهر ۱۳۹۶
کژحوزه-بندیِ نژادی چیست؟
۱۰ مهر ۱۳۹۶
آیا انتخاباتِ بی طرفانه به این معناست که درصدِ آراء با درصدِ کرسی های اخذ شده منطبق باشد؟
۱۰ مهر ۱۳۹۶

جریمندرینگ چیست؟ ۱۲ نکته که لازم است راجع به آن بدانید

در کدام دوره های مجلس بیشترین کژحوزه-بندی انجام شده است؟

هیچ معیارِ واحدی برای تشخیصِ کژحوزه-بندی وجود ندارد و لذا تحلیلگران در اینکه در کدام ایالتها کژحوزه-بندی انجام گرفته یا نگرفته است با هم اختلاف نظر دارند، با این حال چندین ایالت بیش از بقیه انگشت نما هستند:
1) اوهایو: در انتخاباتِ 2012 جمهوریخواهانِ این ایالت 52 درصد از آراء را به خود اختصاص دادند و با این حال 12 تن از آنان به مجلسِ نمایندگان راه یافتند، که این میزان برای دموکراتهای ایالت تنها 4 نماینده بود.
هر یک از این چهار نامزدِ دموکرات در حوزه ی خود 68 درصدِ آراء و یا بیشتر را کسب کرده بودند و در مقابل، جمهوریخواهان رأیشان تنها بینِ 53 درصد تا 63 درصد بود. این مصداقِ بارزِ کژحوزه-بندی است. رأیِ دموکراتها منحصر شده بود به چند حوزه ی انگشت شمار، اما رأیِ دموکراتها در چندین حوزه پخش شده بود. و با اینکه دموکراتها در همان چند حوزه ی محدودِ خود بیشترین آراء را داشتند اما در حوزه های متعددِ دیگر شکست خوردند. نمونه ی بارزِ دیگر از کژحوزه-بندی را در سالِ 2014 شاهد هستیم، که علیرغمِ پیروزی های شگرفِ جمهوریخواهان در اوهایو، در ترکیبِ حزبیِ محلسِ نمایندگان کوچکترین تغییری، حتی در حدِ یک کرسی، ایجاد نشد.
2) پنسیلوانیا: پس از سالِ 2010 کارِ تعیینِ حوزه به دستِ جمهوریخواهان افتاد، و دو سال بعد انتخاباتِ مجلسِ نمایندگان به نفعِ آنان تمام شد:
دموکراتها در سالِ 2012 در این ایالت 50.8 درصد از آرای صندوقهای رأی را نصیبِ خود کردند، اما در نهایت از میانِ 18 نماینده ی این ایالت، تنها 5 نفرشان دموکرات از آب درآمدند، و 13 نفرِ باقی مانده جمهوریخواه بودند. دو سال بعد، یعنی در انتخاباتِ 2014، نیز دموکراتها مجدداً شکستی را عیناً مشابهِ سالِ 2012 تجربه کردند.
3) ویرجینیا: در 2012، جمهوریخواهان 51 درصد از آرای مجلسِ نمایندگان را در این ایالت به خود اختصاص دادند، ولی در نهایت با ترکیبِ 8 به 3 بر نمایندگانِ دموکرات فائق آمدند. هر سه نماینده ی دموکرات رأی شان بالای 61 درصد بود، اما اکثرِ جمهوریخواهان با آرائی بینِ 50 تا 60 درصد پیروز شدند. دو سال بعد یعنی در انتخاباتِ 2014 نیز این ترکیب کاملاً دست نخورده باقی ماند.

(National Atlas)
4) کارولینای شمالی: در انتخاباتِ 2012 با اینکه اکثریتِ رأی دهندگان به کاندیداهای دموکرات رأی داده بودند، اما 9 نماینده ی منتخب جمهوریخواه و تنها 4 نماینده دموکرات از کار در آمدند (در سالِ 2014، جمهوریخواهان یک کرسیِ دیگر را هم به خود افزودند). به حوزه های 12 و 4 نگاه کنید که چطور در اثرِ کژحوزه-بندی باریک شده اند:
خیلی از دموکراتهای این ایالت منحصر در آن سه حوزه ای هستند که دموکراتها با اختلافِ 48 درصد یا بیشتر در آنها رأی آوردند. 9 حوزه هم هستند که جمهوریخواهان موفق شدند به راحتی و با اختلافِ 6 تا 26 درصدی در آنها پیروز شوند. در نهایت، یک حوزه ی شناور هم وجود دارد که می توانست به سوی هریک از این دو حزب متمایل گردد. این نمونه ی یک کژحوزه-بندیِ حزبیِ موفق است، که توانست از دلِ یک جامعه ی اکثراً دموکرات نمایندگانی را در بیاورد که اکثراً جمهوریخواه بودند (9 بر 4).
5) مریلند: در این ایالت دموکراتها مسئولِ حوزه بندی بودند، و نتیجه این شد که هفت دموکرات و یک جمهوریخواه به مجلس راه یافتند. به حوزه ی 3 که در مرکزِ ایالت با رنگِ نارنجی مشخص شده است دقت کنید که به چه صورت کج و معوج و پیچ در پیچ شده است. مجله ی New Republic آن را «حادترین کژحوزه-بندی در آمریکا» نامیده است.
(National Atlas)
و علیرغمِ پیروزیِ حیرت انگیزِ یک کاندیدای جمهوریخواه در فرمانداریِ این ایالت در سالِ 2014، این حزب در انتخاباتِ کنگره حتی یک کرسی را هم به دست نیاورد.