دانشگاه ما برای دانشجویان مجرد و یا متاهل، تعدادی آپارتمان تهیه کرده. اگر دانشجوها مایل باشند، میتونن یکی از این آپارتمانها رو اجاره کنند.
برای این آپارتمان ها و محوطه اطرافش، قوانینی وضع شده. مثلا آوردن سگ یا هر حیوان دیگه به این محوطه ممنوع هست، رانندگی با سرعت بیشتر از ۱۵ مایل در ساعت در این محوطه غیر مجازه و...
از جمله این قوانین اینه که تعداد افرادی که در هر خونه زندگی می‌کنند، نباید از حد مشخصی بیشتر باشه. مثلا در آپارتمان های دو خوابه، نباید بیشتر از دو بزرگسال و سه بچه زندگی کنند.
در این مدتی که در اینجا زندگی میکنم، آمریکایی‌ها برخی قوانین رو نقض می‌کنند، مثلا نه تنها با سگ داخل این محوطه میان، بلکه برخی سگ رو داخل خونه هم می‌برند! نه یکبار و دو بار که هر روز و هر شب.
یکبار به مدیر مجتمع اعتراض کردم که چرا برخی آپارتمانها سگ دارند، در صورتی که تابلوی "No Pets allowed" در جاهای مختلفی نصب شده؟
گفت اونا هماهنگ کردن و دانشگاه پذیرفته! من که متعجب شده بودم پرسیدم پس این تابلوها چیه؟
طرف گفت شما نمی‌تونی اعتراض کنی!
البته در مورد برخی خدمات دیگه هم که باید ارائه میکردن و از زیرش در رفته بودند، اعتراض کردم. طرف جواب داد که پالیسی ما عوض شده. به عبارت دیگه یعنی: «خدمات نمیدیم، حرفیه؟»
خب قاعدتا در این جور موارد، باید بگی حرفی نیست، اگر ناراضی باشی، باید بری جای دیگه. کشور خودت نیست که بخوای دنبال حقت بیفتی...
ولی امروز ماجرا جالبتر شد. یکی از دوستان ایرانی هم دانشگاهی‌ام تماس گرفت و گفت برام مشکلی پیش اومده؛ آپارتمان دو خوابه داره، و چند ماه است خانواده‌اش رفتند ایران‌ و چند روزی ست یکی از دوستانش رفته پیشش.
گفت امروز یه ایمیل تند و بی ادبانه از دانشگاه اومده که شما قوانین رو نقض کردی، چون تعداد نفرات‌تون زیاد شده!
اگرچه مونده بود که از کجا فهمیدن که مهمون براش اومده، ولی طبیعتا هیچ قانونی رو نقض نکرده بود....

خلاصه اینکه در اینجا اگر آمریکایی‌ها سگ بیارن داخل آپارتمان، نقض قانون محسوب نمیشه، ولی اگر غیر آمریکایی‌ها مهمان بیارن به منزل، نقض قانون محسوب میشه!