تمرکز این مطالعه بر دانشجویانی بوده که جای ثابتی ندارند و از نظر تغذیه در شرایط ناامن به سر می برند و با تعریف وزارت کشاورزی امریکا مبنی بر اینکه "تاحدی به غذای کافی دسترسی ندارند که نمی توانند به صورت عادی و سلامت زندگی کنند" مطابقت دارند.

نیمی از دانشجویان این کالج که تحت مطالعه قرار گرفته اند، با معضل هزینه ی بالای مسکن دست و پنجه نرم می کنند. از میان 19 درصد کسانی که اظهار کردند اخیرا بی خانمان شده اند، 8 درصد از خانه های اجاره ای شان بیرون انداخته شدند، عذر 4 درصدشان خواسته شد و 6 درصد هم در ساختمان ها، ماشین ها و مکان های متروکه که نمی توان نامشان را خانه گذاشت زندگی می کنند.

براساس ادعای مطرح شده در این تحقیق، اگرچه دانشجویانی که از شدت بی پولی مشکل تغذیه دارند در سرتاسر امریکا حضور دارند، اما وضعیت ثبت نامی های پردیس های 9 گانه ی کالج منطقه ای لس آنجلس از میانگین کشوری وخیم تر است. 65 درصد این دانشجویان قادر نیستند غذای کافی تهیه کنند و 60 درصد نیز قادر نیستند پس از تمام شدن ذخیره ی محدود غذایی شان مجددا مواد غذایی بخرند.

اسکات اسوانکین؛ رئیس هیات امنای منطقه در کنفرانس خبری که روز پنجشنبه در کالج تکنولوژی تجاری لس آنجلس برگزار شد گفت:" مساله این نیست که دانشجوهای ما غذای "خوب" نمی خورند (بلکه آنها اساسا غذایی برای خوردن ندارند)."

در همین کنفرانس و در مقابل ده ها دوربین تلویزیونی، ماریا اسمایلی؛ دانشجوی 19 ساله ی تکنولوژی تجاری با بیان این نکته که صبح همان روز هیچ چیز برای خوردن نداشت غرق در اشک شد.

اسمایلی که در یک پرورشگاه بزرگ شده، گفت زمانی که یک چک بانکی به عنوان کمک هزینه دریافت کرد، ذخیره ی محدود غذایی اش کاملا تمام شده بود و آن پول هم کفاف خرج کتاب های درسی، غذا، اغلام بهداشتی و غیره اش را نمی داد.

اسمایلی تاکید کرد که اوضاع اینطور نیست که گرسنگی هرچندوقت یک بار به سراغش بیاید و او همیشه گرسنه است. وی افزود در سایت های اینترنتی "میزبانی رایگان" به دنبال کسانی می گردد که بتوانند به وی جا و غذا بدهند و همزمان برای اینکه دختر شایسته ی کامپتون کالیفرنیا بشود نیز تلاش می کند. همچنین او قصد دارد با مطالعه بر راه و روش راه اندازی کسب و کارهای کوچک، به هدفش که افتتاح یک قنادی جمع و جور است برسد. او سخنان خود را با اظهار این نکته که هر شب به امید فردای بهتر گریه می کند و اشک می ریزد، به پایان رساند.

طبق یافته های لابراتوار امید به زندگی دانشگاه ویسکانسین که بر تسهیل شرایط سطوح آموزش عالی مطالعه می کند، 29 درصد بچه های پرورشگاهی که به کالج های منطقه ای می روند بی خانمان هستند و تنها 2 درصد آنها موفق می شوند مدرک تحصیلی دریافت کنند.

دانشجویان ماریا اسمایلی 19 ساله و نورما کاستیلو 32 ساله پشت تریبون کنفرانس خبری که در کالج تکنولوژی تجاری لس آنجلس برگزار شد گریه می کنند.

نتایج این تحقیق درست در زمانی منتشر شده که رقابت شدیدی بر سر کسب منفعت هرچه بیشتر از ربع قرن تخفیف مالیاتی که برای سرویس های خدمات رسانی به افراد بی خانمان در نظر گرفته شده به چشم می خورد. هیات نظارت منطقه ای بر لس آنجلس در همین ماه طرحی مبنی بر ارتزاق دانشجویان بی خانمان از محل دریافت مالیاتی که احتمال می رود در طول مدت ده سال مبلغ آن به 55/3 بیلیون دلار برسد را تدوین کرد.

دانشگاه دولتی کالیفرنیا سال گذشته در تحقیقی ابتدایی اعلام کرد در میان 460 هزار دانشجوی این دانشگاه، از هر 10 نفر 1 نفر بی خانمان است و از هر 5 نفر 1 نفر تنها دسترسی محدود و گاه و بیگاه به مواد غذایی دارد.

پردیس های آموزشی کالج منطقه ای لس آنجلس مناطق فقیر و حاشیه ای را در این شهر شناسایی کرده اند و پیشنهاد تاسیس محیط های آموزشی گسترده برای رشته هایی مثل طراحی مد و پرورش اسب را در این مناطق مطرح نموده اند.

تقریبا 6000 دانشجو در این مطالعه ی آنلاین که با کمک لابراتوار امید به زندگی و جمعیت هیات امنای کالج منطقه ای -که یک گروه غیرانتفاعی شامل اعضاء شورای منطقه ای است- مهیا شد شرکت کردند.

پیشنهاد دست اندرکاران این مطالعه به مقامات کالج منطقه ای لس آنجلس این است که امکانات مختلفی از جمله اتاق های دوش و حمام را در اختیار دانشجویان بی خانمان قرار دهند و مسیر را برای استفاده ی آنان از منابع و منافع عمومی هموار کنند.

مایک انج، یکی از اعضاء هیات فوق الذکر اعلام کرد که این هیات مذاکراتی را با سرمایه گزاران خصوصی به منظور ساخت خانه های زیر قیمت در یک یا دو پردیس دانشگاهی، به اضافه ی تهیه ی غذا برای دانشجویان نیازمند به انجام رسانده است. در زمینه ی تعداد این ساختمان های مسکونی و واحدهای آن هنوز تصمیمی گرفته نشده، اما به گفته ی انج مقامات تصمیم گرفته اند با سه بخش سرمایه گزاری خصوصی معتبر و کارآزموده در پیشبرد این امر در ازای شراکت در سود حاصل از آن همکاری کنند و زمین های آموزشی را در اختیار آنان قرار دهند.