1. از کجا شروع کنیم؟

  اپلای کردن برای دانشگاه های امریکا اصولا به صورت رسمی و از طریق یک سیستم آنلاین صورت می گیره، اما دانشگاه های اروپا شما بیشتر با اساتید ارتباط می گیرید و کمی با امریکا فرق داره

در مورد دانشگاه های آمریکا می تونید با ارسال مدارک مورد نیاز به دانشکده و هزینه ای بین ۵۰ تا ۱۰۰ دلار شانستون رو برای اون دانشگاه امتحان کنید. این روش درد سر زیادی نداره و اگه مدارکتون قبل از ماه ژانویه آماده باشه راحت برای پاییز سال بعد اپلای می کنید. دانشگاه هایی هم وجود داره که دو نوبت در سال فرصت اپلای می ذارن. اما حالت نرمال همون اپلای کردن در اخر دسامبر و اوایل ژانویه برای پاییز سال بعد هست.

عموماً روند بررسی درخواست هاي اپلاي به اين صورتِ که پرونده های تکمیل شده به دانشکده مربوطه ارسال می شن و یک کمیته پرونده فرد رو بررسی می کنه و نظر میده. بنابراین اگه هیچ فردی در اون کمیته شما رو نشناسه و کسی اسم شما رو به کمیته مربوطه سفارش نکرده باشه، شانس شما كمي کاهش پیدا می کنه.

امسال استاد من تنها از ایران حدود ۱۰ نفر درخواست داشت. تصور کنید چه حجم بالایی از درخواست ها هر سال به دستشون می رسه و اونها واقعاً وقت ندارن همه درخواست ها رو دقیق بررسی کنن.

حالا در این شرایط اگه شما مثه من یه دانشجوی معمولی باشید باید سعی کنید شانس پذیرشتون رو زیاد کنید. مطمئن ترین راه برای این کار ارتباط گرفتن با یه استاد در حیطه کاری خودتون یا حداقل یکی از اعضای اون کمیته ادمیشن هست. در غیر این صورت شما باید رزومه کاریِ واقعاً قوی داشته باشید که نظر استاد رو جلب كنه...

نکته دیگه ای که مهمه اما خوب صد درصد هم لازم نیست رعايت كنيد اینه که قبل از ارسال درخواست تون چه از طریق سایت دانشگاه یا ایمیل زدن به اساتید، همه مدارکی که اون استاد یا دانشگاه ممکنه ازتون بخواد رو اماده كنيد. ميتونيد با مدارك ناقص هم پروسه اپلاي رو شروع كنيد اما يه سري مزايا رو از دست ميديد:

1. از ديد اساتيدي كه من توي دانشگاه و كنفرانس ديدم، دانشجوهاي با برنامه براشون جذابترن، وقتي شما مداركتون كامل نيست اين مزيت رو نداريد
2. با مدارك كامل فرصت سوزي نمي كنيد: فرض كنيد به يه استاد ايميل بزنيد و اون از رزومه شما خوشش بياد و مدرك زبان بخواد، شما بگيد يه ماه ديگه اماده ست. به صورت اتوماتيك يه ماه ديگه شما در اولويت دوم اون استاديد و شايد اصلا دوباره ايميلتون رو باز نكنه، پس بهتره فرصت سوزي نكنيد.

حداقل مدارك براي اپلاي:

•  رزومه
• هدف از ادامه تحصیل (SOP)
• توصیه نامه از ۲ یا ۳ استاد
• مدرک زبان
• ریزنمرات

- رزومه :

داشتن یه پیشنیه علمی خوب (مقاله، معدل، GRE و تافل خوب) و نوشتن یه رزومه خوب دو موضوع مجزا هستن. اگه رزومه شما ساختار خوبی نداشته باشه، شاید هیچ استادی رغبت نکنه اون رو بخونه. برای نوشتن رزومه می تونید یه سری نکات رو رعایت کنید:

- مطلقا غلط املایی نداشته باشید. خیلی ها اعتقاد دارن شما که وقت نذاشتید یه دور رزومه خودتون رو مرور کنید و غلطها رو پیدا کنید، یعنی برای اون دانشگاه و استاد احترامی قایل نشدید.

- سعی کنید خلاصه و مفید بنویسد. کلا همیشه یادتون باشه، یه استاد که برای اولین مدارک شما رو میبینه، شاید فقط چند دقیقه برای پرونده شما وقت بذاره. باید در همون چند دقیقه نظرش جلب بشه. توضیحات اضافه و اغراق آمیز و بی ربط اصلا فایده نداره. معمولا همه نکات مهم رو می شه توی "یک تا یک و نیم صفحه" نوشت.

- بالای رزومه نوشتن کلمه "رزومه" چندان مهم نیست. توضیح واضحاته. فقط اسم خودتون و ایمیل (ترجیحا ایمیل دانشگاهی) و صفحه شخصی (ترجیحا اونی که روی سرور دانشگاه تونه) کفایت می کنه. تاریخ تولد و آدرس محل زندگی و موارد مشابه برای استاد تون اصلا مهم نیست.

- موقع اپلای کردن، رزومه برای پذیرش از دانشگاه نوشته می شه، یعنی یه جای آکادمیک نه استخدام تو یه شرکت. پس بخش علمی و تحقیقاتی رزومه باید تو چشم باشه. مثلا یه فردی که کلی سابقه کار داره اما حتی یه کار تحقیقاتی یا مقاله خوب تو رزومه اش نیست،‌ شاید کاندیدای خوبی برای دانشجو دکتری بنظر نیاد. پس حتی اگه هیچ سابقه تحقیقاتی ندارید. سعی کنید جنبه های تحقیقاتی کارهای قبلی رو برجسته کنید.

رزومه (خصوصا برای بچه های فنی) معمولا شامل موارد زیر هست:

• اسم، ایمیل و آدرس اسکایپ (آدرس اسکایپ ضروری نیست اما این پیغام و می ده که شما آماده مکالمه با استاد هستید)
• علایق تحقیقاتی: این مورد چندان مهم نیست اما در حد یه خط بد نیست.
• مدارک دانشگاهی: تاریخ فارغ_التحصیلی و معدل (اگه پایین نیست) ذکر بشه.
• مقالات: ذکر آدرس کامل مقاله فراموش نشه. اگه مقالات مرتبط با هم باشه خیلی بهتره، بعضی ها با دوستاشون قرار می ذارن ما اسم شما رو می زنیم، شما هم اسم مارو بزنید. اینجوری مقالات مون دوبرابر می شه. این مدل از نظر کمی خوبه اما کیفیت خیلی مهمتره. یه دوستی تعریف می کرد: استادم همون اوایل که اومده بودم ازم پرسید تو واقعا رو همه این موضوعات و مقالات در دوره ارشد کار کردی؟ خیلی کارت درسته!!! اگه مقاله زیاد ندارید اما مقاله فارسی دارید که فک می کنید خیلی کار خوب و خاصی بوده، تو رزومه بیارید و البته جلوش بنویسید که به زبان فارسی هست.
• سابقه تدریس: استاد یا کمک استاد ( TA) سابقه مهمی محسوب میشه. عنوان درس، زمان و مکان و اینکه زیر نظر کدوم استاد بوده ذکر بشه. خصوصا بچه هایی که برای فاند کمک استاد اپلای می کنند، این موضوع خیلی مهمه. اگه استادی که می خواهید اینجا باهاش کار کنید به یه درس خاص علاقه داره و مثلا هر ترم اون و تدریس می کنه و همین طور شما هم تو ایران مدرس یا کمک استاد همون درس بودید، حتما یادتون نره که خیلی مشخص تو رزومه بنویسید.
• سابقه کار تحقیقاتی و غیره: اگه تو یه آزمایشگاه تحقیقاتی بودید یا هر جای دیگه ای یه پروژه تحقیقاتی کار کردید یا خیلی کار معمولی در یه شرکت انجام دادید، به طور خلاصه همه رو در روزمه بنویسید. کارهای تحقیقاتی رو حتما تاکید کنید. اگه برای هرکار یه توضیح مختصری بنویسد که نشون بده این سابقه کار به پروژه استاد مرتبطه، خیلی تاثیر داره.
• نرم افزار و زبان برنامه نویسی: خیلی خلاصه و مفید و به دور از اغراق بنویسید. کسی از یه دانشجوی لیسانس یا ارشد انتظار نداره با تمام فناوری های روز دنیا آشنا باشه. بعضی بچه های فنی، ده بیست تا زبان برنامه نویسی، انواع و اقسام نرم افزارها و سیستم های کامپیوتری و خلاصه هرچی که تو دوره تحصیل باهاش آشنا شدن، تو رزومه می نویسن. ولی اگه چند تا تخصص اصلی در راستای کاری که قراره اینجا انجام بدید، ذکر کنید، مفیدتره.

* مدرک زبان: اگه موقع نوشتن رزومه هنوز نمره تافل یا GRE رو نگرفتید، تاریخی که نمره اش اعلام میشه بنویسید (معمولا ۱۰ روز کاری بعد از تاریخ امتحان). اگه نمره هاتون خوب نیست و می خواهید بعدا دوباره امتحان بدید، نمره رو ذکر نکنید و جاش مثلا بنویسد: professional proficiency

-افتخارات: اگه روزمه تون جا داره (کمتر از ۲ صفحه است)، از افتخارات و عناوین مرتبط هم بنویسد. مثلا رتبه کنکور یا شاگرد اول بودن خوبه. اما اینکه در دوره دبیرستان قهرمان دو میدانی، شنا و تیزاندازی کشور شدید، زیاد برای رزومه دانشگاهی مناسب نیست.

یه استاد با نگاه کردن به رزومه شما میخواد بدونه شما به درد کار رو پروژه خاصی می خورید یا نه. اگه از تخصص شما خیالش راحت بشه، دنبال ویژگی های دیگه هم میره، مثلا اینکه توانایی کار گروهی دارید، آدم هدفمندی هستید تو زندگی و غیره. برای این قبیل موضوعات، باید SOP بنویسید، جایی که از افتخارات ورزشی و کارهای داوطلبانه و خیلی چیزای غیردرسی هم میشه نوشت (توضیحش بعدا میاد).

* مراجع: آخرین بخش رزومه، مرجع (رفرنس) هست برای تایید حرفاتون، یعنی حداقل یه استاد باشه که در صورت لزوم رزومه شما رو تایید کنه. پس مشخصات کامل (مثل اسم، مرتبه علمی/دانشکده/دانشگاه،‌ایمیل و صفحه شخصی) چند تا استاد رو به عنوان مرجع تایید کننده رزومه تون بنویسید. ⁣(معمولا کسایی که براتون توصیه_نامه می نویسن، کاندیدای بهتری هستن). البته اینم در نظر داشته باشید که به طور عادی فرض بر اینه که شما صداقت دارید و هرچی تو رزومه نوشتید، عینه واقعیته.

- انگیزه نامه یا SOP:

در این پست به جای تمرکز بر نحوه نوشتن SOP، به اهمیت و تاثیرش در پذیرش گرفتن می پردازیم. برای اینکه نقش SOP رو بهتر توضیح بدیم، مدارک مورد نیاز برای اپلای رو به دو دسته کلی تقسیم می کنم.

• مدارک اصلی: تافل، GRE، ریزنمرات، رزومه
• مدارک کمکی: توصیه_نامه، SOP

مدارک اصلی پیش نیازهای قبولی در یک دانشگاه ست. یعنی مجموعه ای از فاکتورها که نشون می ده برای پذیرش گرفتن در یک دانشگاه واجد شرایط (qualified) هستید.

در مقابل مدارک کمکی مزیت رقابتی شماست بین کاندیدهای واجد شرایط. این مدارک زمانی تاثیر واقعی خودش رو میذاره که یه استاد از بین ده ها پرونده ای که به دستش رسیده، چند کاندیدای واجد شرایط رو براساس مدارک اصلی انتخاب کرده و میخواد تصمیم نهایی رو بگیره.

نکته ی دیگه در مورد مدارک اپلای وجود داره اینه که با نزدیک شدن به موعد ارسال درخواست های اپلای، زمان برای ارتقا کیفی مدارک اصلی و کمتر میشه (مثلا میتونید فرمت رزومه رو تا لحظه آخر بهبود بدید، اما دیگه بر تعداد مقالات یا معدل تون اضافه نخواهد شد)

در طرف مقابل، تا دقیقه نود وقت دارید که روی بهبود SOP کارکنید و یا امیدوار باشید که استاد تون در ایران یه توصیه نامه خیلی خوب براتون بنویسه.

با این تعریف فرضی در مورد مدارک اصلی و کمکی، در پست های بعدی از یه زاویه دیگه به SOP نگاه میکنیم.

"انگیزه نامه یا SOP از شما یه کاندیدای یونیک میسازه."

یونیک بودن یا خاص بودن یعنی چی؟
تابستون امسال درحاشیه کنفرانس یوزنیکس در تگزاس، یه کارگاه آموزشی برگذار شد در مورد آمادگی برای مصاحبه شغلی (جهت استخدام در دانشگاه یا صنعت).

چند تا استاد دانشگاه و مهندسین ارشد شرکت هایی نظیر گوگل، توییتر و مایکروسافت نکاتی در مورد آمادگی برای مصاحبه_شغلی گفتند.

یه نکته مشترک بین همه حرفا این بود: موقع مصاحبه خودتون رو یه کاندیدای یونیک نشون بدید. چون مصاحبه گر دنبال یه چیزی میگرده که اصولا توی رزومه افراد پیدا نمیشه، باید از تو مصاحبه بهش رسید!

حالا تو پروسه اپلای،‌ فرض کنید یه دانشگاه حداقل معدل لیسانس ۳.۵ و تافل ۹۵ رو لازم داره و شما معدلتون ۴ هست و تافل ۱۱۵.

در این حالت شما بیش از حد لازم واجد شرایط هستید (Overqualified) و همچین رزومه ای لزوما شما رو یونیک نمیکنه، چرا که احتمال داره از جای دیگه (مخصوصا هند و چین) کاندیدهای Overqualified دیگه ای هم برای همین پوزیشن اپلای کرده باشن. اینجاست که شما باید یه مزیتی داشته باشید که حتی کاندیداهای ⁣Overqualified هم نداشته باشن.

حالا برگردیم به مدارکی که برای اپلای می فرستید، SOP و توصیه_نامه و مصاحبه اسکایپ می تونه شما رو یونیک کنه.

روی توصیه نامه و مصاحبه اسکایپ نمیشه به طور قطعی حساب باز کرد. چون:

- اکثر اساتید از متن های تکراری برای توصیه نامه استفاده می کنن. در نتیجه احتمال داره توصیه نامه شما با یکی که مثلا از برزیل اپلای کرده عین هم باشه. این مدل توصیه نامه ها فقط نشون میده که یه استادی تو ایران هست که شما رو تایید میکنه و شما حداقل های لازم برای دانشجوی دکتری شدن رو دارید. - از طرف دیگه درصد کمی از متقاضیان اپلای شانس مصاحبه اسکایپ دارن. خیلی از دانشکده ها و اساتید به همون مدارک ارسالی شما اکتفا میکنن.



در ادامه نکاتی برای نوشتن SOP ذکر میشه که در این مورد می تونه کمک کنه:

 

• از متن های تکراری استفاده نکنید:

نمونه های مختلف رو جستجو کنید و ایده بگیرید. اما کپی نکنید.

حتی اساتیدی هستن که متن های تکراری (از مقاله گرفته تا گزارش درسی و SOP) رو با نرم افزار شناسایی میکنن. البته در بررسی پرونده اپلای این مورد خیلی بعیده، اما غیرممکن نیست.

 

• سطح نگارش SOP خیلی فراتر از نمره زبان نباشه:

کمک گرفتن از دیگران برای مشکلات ویرایشی و گرامری لازمه، اما اینکه دیگران برای شما SOP بنویسن،‌ هم احتمال تکراری شدن رو زیاد میکنه و هم اینکه مشخص میشه کار شما نبوده.

مثلا وقتی نمره writing امتحان GRE شما شده ۳ و متن SOP شما از نمره ۶ هم بالاتره، راحت میشه فهمید این رو شما ننوشتید.

یادتون باشه اساتید نمرات speaking و writing امتحان تافل و نمره writing امتحان GRE براشون مهمه و قطعا موقع خوندن SOP، نمرات شما یادشون هست.

•  نقاط ضعف عمده یا ابهامات عمده رزومه رو توضیح بدید:

اگه در دوره تحصیل تغییر رشته دادید به نحوی بیان کنید که با اهداف اپلای هم خونی داشته باشه.

اگه از تحصیل انصراف دادید، حتما دلایل منطقی بیارید.

اگه در یه ترم معدلتون کمتر از بقیه ترم هاست، دلیل بیارید. مخصوصا اگه نمره دروس تخصصی رشته تون کم شده یا در دروس مورد علاقه استاد مدنظرتون نمره کم گرفتید.

اگه گپ تحصیلی دارید و در اون مدت مشغول کار بودید،‌ دلیل بیارید (برای کسب تجربه، پیگیری کارهای اپلای، یا هر دلیل منطقی دیگه).

البته توضیح در مورد موارد فوق باید خیلی خلاصه باشه. تمرکز اصلی روی نقاط قوت و ارتباط برقرار کردن بین گذشته تحقیقاتی تون با برنامه ها و اهداف آتی باشه.

 

•  نوآوری و خلاقیت داشته باشید

جاهای مختلف SOP میتونید متفاوت بودن خودتون رو ثابت کنید. حتی وقتی که از نقاط ضعف تون میگید (مثل انصرافاز_تحصیل و گپ تحصیلی که در بالا ذکر شد).

یه مثال برای نقاط قوت: همه یه پاراگراف می نویسن در مورد فعالیت های غیردرسی، روحیه ی کارهای جمعی و توان مدیریتی یا چیزای دیگه.

در این پاراگراف از سابقه تدریس خصوصی اسم می برن (مثه ریاضی دبیرستان). شما اگه این سابقه رو دارید و در کنارش مثلا رفتید به صورت رایگان کارهای استارت آپ انجام دید، خوب دومی رو ذکر کنید تا متفاوت باشید.

در اینجا یه ساختار پیشنهادی برای SOP معرفی می کنیم.

• پاراگراف اول: ذکر دقیق دانشگاه، دانشکده و موقعیتی که اپلای می کنید و اینکه چرا شما برای این موقعیت، کاندیدای مناسبی هستید.
• ۲تا ۳پارگراف بعد: گذشته تحصیلی و تحقیقاتی در راستای اهداف آتی.
• یک پاراگراف (دلخواه): فعالیت های غیردرسی و هر موردی که جنبه های شخصیتی شما رو نشون میده. مواردی که برای دانشجوی دکتری مزیت حساب میشه.
• پارگراف آخر: دلیل انتخاب دانشگاه مدنظر (چرا اون دانشگاه با اهداف تحصیلی شما همخونی داره؟) و نام بردن از دو یا سه استاد از گرایش خودتون که دوست دارید باهاشون کار کنید.

- ریزنمرات و مدارک دانشگاهی:

مثل اکثر کارهای مهم زندگی، هرچه دیگران کمتر از اپلای و خارج رفتن شما مطلع بشن، احتمالاً مشکلات کمتری در مسیرتون پیش میاد. یکی از جاهایی که این قضیه خیلی صدق می کنه،‌همین گرفتن ریزنمرات و مدارک دانشگاهی ست. در ادامه می بینیم.

بسته به دانشگاهی که اپلای می کنید، نوع ارسال ریزنمرات و ⁣ مدارک دانشگاهی فرق می کند.

* ریزنمرات معتبر: منظور اینه که ریز نمرات یه چک پرینت معمولی نیست که خودتون درست کردید یا از سایت دانشگاه گرفتید. معتبر یعنی مورد تأیید دانشگاه است (مهر شده) یا به صورت رسمی ترجمه شده.

ریزنمرات انگلیسی که دانشگاه شریف میده، تقریباً مورد قبول همه ی دانشگاه های خارجی هست. ولی اغلب دانشگاه ها ریزنمرات انگلیسی معتبر به شما نمی دن و باید ریزنمرات معتبر فارسی رو ترجمه کنید.

*مدرک دانشگاهی: دانشvنامه یا دانش نامه موقت (عموماً دانش نامه موقت برای اپلای کفایت می کنه. دانش نامه رو بعد از گرفتن پذیرش و انجام کارهای فارغ التحصیلی انجام می دید). دانش نامه دانشگاه شریف دو قسمت انگلیسی و فارسی داره که برای خیلی از دانشگاه های خارجی مورد قبول است.

با توجه به موارد فوق، موقع ثبت درخواست اپلای، امکان داره دانشگاه از شما بخواد که یکی از موارد زیر رو انجام بدید:

1.  ارسال تصویر ریزنمرات انگلیسی
2.  ارسال تصویر ریز نمرات معتبر انگلیسی
3.  ارسال تصویر ریز نمرات معتبر انگلیسی و مدارک دانشگاهی ترجمه شده
4.  ارسال پستی ریزنمرات انگلیسی معتبر
5.  ارسال پستی ریز نمرات معتبر انگلیسی و مدارک دانشگاهی ترجمه شده

شاید دانشگاهی باشه که هیچ کدوم از این موارد رو نخواد. اما تقریباً اکثر دانشگاه ها مورد دوم تا چهارم رو از شما درخواست مي كنند.

* ریزنمرات: اصولاً موقع اپلای، ⁣ ریزنمرات مقاطع قبلی و مقطع فعلی رو تا یه ترم قبلش باید ارسال کنید. مثلاً اگه دانش جوی ترم سوم ارشد هستید. ریزنمرات لیسانس و دوترم اول ارشد کفایت می کنه. اگر دانشجوی سال آخر لیسانس هستید، سه سال اول لیسانس کفایت می کنه. به همین دلیل برخی از دانشجوها دروسی که امکان داره معدل شون رو پایین بیاره می ذارن بعد از اپلای کردن پاس کنن که تو شانس پذیرش تأثیر منفی نداشته باشه. یا برعکس دروسی که معدل رو بالا میآره در سه سال اول لیسانس می گیرن.

اگه دانشجوی دکتری هستید و قصد خوندن یه دکتری دیگه دارید یا میخواهید از دکتری #انصراف بدید، با احتمال زیاد نمرات دوره دکتری شما چندان اهمیتی نداره. البته ذکر معدل دوره دکتری میتونه نکته مثبتی در رزومه باشه. اما اکثر دانشگاه ها دروسی که شما در دوره دکتری پاس می کنید، براشون مهم نیست و باید در دانشگاه جدید مجموعه ای از دروس رو پاس کنید (برای مزایا و معایب ⁣ انصراف_از_تحصیل یا خوندن دکتری دوم، بعداً توضیحاتی داده خواهد شد). حتی برخی از دانشگاه ها دروس دوره ارشد رو هم قبول ندارند و شما در اینجا باید به اندازه کسانی که مدرک لیسانس دارند درس پاس کنید.

مستقل از اینکه دانشجو هستید یا فارغ التحصیل، دانشگاه تون باید به شما ریزنمرات معتبر فارسی بده.

اما وقتی دانشگاهی بدونه که شما می خواهید پلای کنید، امکان داره باهاتون همکاری خوبی نداشته باشه. به هر حال دلایل خاص خودشون رو دارن.

بنابراین از سال بالایی ها بپرسید و چند و چون کار در دانشگاه خودتون رو در بیارید. اگه دانشگاه شما کلاً با فلسفه اپلای کردن مشکل داره و شما هم ریزنمرات معتبر انگلیسی لازم دارید، بهتره با یه دلیل موجه ریزنمرات معتبر فارسی رو بگیرید و ببرید برای ترجمه. این کار خیلی سریع تر و بی دردسرتره.

تقریبا اکثریت دانشجوها مشکل اساسی با ریزنمرات انگلیسی ندارن،‌ اما مدرک دانشگاهی وقت بیشتری ازتون می بره.

اکثر دانشگاه های اروپا و آمریکا، اصل دانش_نامه ترجمه شما (از مقاطع قبلی) رو موقع اپلای نمی خوان. عموما وقتی پذیرش گرفتید و اومدید اینجا،‌ دانش نامه رو با خودتون می آرید و اگه خواستن، حضوری ارایه می کنید.

اگه دانشگاهی موقع اپلای از شما دانش نامه رو خواست، سعی کنید از طریق ایمیل، به دانش نامه موقت راضی شون کنید و قبل از پذیرش گرفتن، وقت و هزینه اضافه برای گرفتن اصل مدارک دانشگاهی نذارید.

آزاد_کردن_مدارک به یه سری چیزا مثه #سربازی (برای پسرها)، دانشجو بودن، سرکار بودن و غیره بستگی داره. تو این مورد اگه دانشگاه ندونه شما دارید #اپلای می کنید، شاید باهاتون بهتر همکاری کنن. (به هرحال بعضی دانشگاه ها با دانش جویی که قصد ادامه تحصیل خارج از ایران داره، همکاری لازم رو ندارن!)

اما مراحل گرفتن دانش نامه:

• دانش نامه موقت: بعد از فارغ التحصیلی و قبل از #تسویه_حساب با دانشگاه بهتون دانش نامه موقت می دن تا بعد از یه مدتی برای گرفتن دانش نامه اقدام کنید. اگه به دانش نامه موقت نیاز ندارید، به دانشگاه اعلام کنید و یه راست برید مرحله بعد:)
• سربازی: وقتی دانش نامه موقت را گرفتید یا اعلام کردید، که بهش احتیاج ندارید، اولین مرحله برای گرفتن دانش نامه، تعیین وضعیت سربازی است. شما احتمالا در یکی از این گروه ها هستید: کارت پایان خدمت، برگه اعزام به خدمت، یا گواهی اشتغال به تحصیل دارید.

اگه جز دسته آخر هستید و گواهی #اشتغال_به_تحصیل دارید، احتمالا برای گرفتن دانش نامه یه کم دردسرتون بیشتر باشه. اما به این بستگی داره که دانشگاه مقطع قبلی و فعلی تون یکی هست یانه.

1: ارشد و #لیسانس در یه دانشگاه درس خوندید:

عملا گواهی اشتغال به تحصیل لازم ندارید، چون اداره آموزش دانشگاه می دونه که شما دانشجویید، تنها چیزی که باید براش آماده باشید، اینه که شاید ازتون بپرسن شما که هنوز دانشجویید،‌ دانش نامه لیسانس برا چی می خواهید؟ درنتیجه یا باید قضیه اپلای رو مطرح کنید یا دلیل موجه دیگه ای داشته باشید.

۲: ارشد و لیسانس در دو دانشگاه متفاوت درس خوندید:

راحت می تونید از دانشگاه ارشدتون گواهی اشتغال به تحصیل خطاب به آموزش دانشگاه لیسانس بگیرید. احتمالا لازم هم نیست بگید قصد اپلای دارید.

اگرم دانشجوی دکتری هستید کمابیش همین دو حالت پیش می آد.