مژگان عباسلو

مژگان عباسلو یکی از شاعران جوان و نام آشنای کشورمان است. از عباسلو تا به حال سه مجموعه به چاپ رسیده است. دو مجموعه غزل با نام‌های «مثل آوازهای عاشق تو» برنده‌ی جایزه‌ی بانوی فرهنگ در سال ۸۵ و «شاید مرا دوباره به خاطر بیاوری» برنده‌ی جایزه‌ی دوسالانه‌ی پروین اعتصامی در سال ۸۹. مجموعه‌ی شعرهای کوتاه او با نام «لب برکه‌ها» نیز منتشر شده است.
در حال حاضر یک مجموعه شعر و یک مجموعه‌ی داستانی تازه با نام «انگار خواب دیده باشم» در دست انتشار دارد که گزیده‌ای از آن را می‌توانید در وبلاگش بخوانید.

روایت های مژگان عباسلو

بازگشت نوشت : مدرسه (قسمت اول)

زودتر از اونی که فکر می‌کردم موعد ثبت نام مدارس در ایران رسید. باید کم‌کم یه مدرسه‌ی خوب واسه‌ی سرکار علیه راحیل خانوم که مرتب غر می‌زد و اشک توی چشماش جمع می‌شد که "همه‌ی دوستام اونجان. من نمی‌خوام اینجا مدرسه برم. می‌ترسم! اینجا هیچ کس رو نمی‌شناسم و...
بازگشت به ایران(قسمت هفتم _ بار دیگر کشوری که دوست میدارم)

بلیط‌ها گرفته شده و ما مشغول فروش لوازم و جمع آوری چمدون‌هامونیم. سخته یه زندگی ۶ ساله رو توی ۶ تا چمدون ریختن و بردن! خیلی ها رو فروختیم، خیلی ها رو بخشیدیم، خیلی ها رو دور ریختیم. محض ثبت در تاریخ، ما زندگی نسبتا تجملاتی‌ای اینجا داریم به لطف...
بازگشت به ایران(قسمت ششم _ زشت و زیبا)

دنیا از گل و بلبلی دراومده بود اما نه اونقدر که من راضی شم برگردم. تا اینکه تقریبا یک هفته‌ی بعد از اون گفتگوها و گریه‌های کذایی یه روز که داشتم رانندگی می‌کردم دست بر قضا آهنگی از یک شبکه‌ی عمومی رادیویی پخش شد با عرض شرمندگی به این...
بازگشت به ایران (قسمت پنجم :تابستان کماکان جهنمی)

گفتم که دخترکم حین اعتراض‌هاش به حجاب گله می‌کرد که "خدا دوست داره من بذارم اما پس چه فرقی داره من زشت باشم یا خوشگل اگه قراره خوشگلی‌م رو نشون ندم". پدرش و من براش توضیح دادیم که خدا راهنمایی کرده که خوشگلی‌هات رو نشون کی بده و نشون...
بازگشت به ایران (قسمت چهارم _ تابستان جهنمی)

کم‌کم هوا گرم شد و استخر سرباز محل سکونتمون باز و همه‌ی بچه‌ها لخت شدند! این یعنی دخترک من مجبور بود با لباس‌های پوشیده ولو نازک و لطیف بره بیرون و دوستان مدرسه‌ش و هم‌محلی‌هاش از جمله صمیمی‌ترین دوستش ـ که عکس‌هاشون رو با هم مطمئنم خیلی‌هاتون دیدید، "آدری"...
بازگشت به ایران (قسمت سوم _ بهشت شداد)

ما این مقدمه‌ی طولانی رو گفتم تا برسم به اصل مطلب که ما داریم بر می‌گردیم ایران! عمده‌ترین دلیلش هم نگرانی از آینده‌ی راحیل خانوم و البته لیا خانومه. ممکنه بپرسید که چرا نگرانی؟ و چرا یوهویی؟! اول اینو بگم که ته دلم حالا که دخترم به سن و سال...