فعالیت فرهنگی_مذهبی در دانشگاه‌های آمریکا (فصل اول: احترام به عقاید مختلف _ قسمت سوم)
۲۶ آذر ۱۳۹۶
فعالیت فرهنگی_مذهبی در دانشگاه‌های آمریکا (فصل دوم _ قسمت اول : “احترام به عرف و قانون”)
۲۶ آذر ۱۳۹۶
فعالیت فرهنگی_مذهبی در دانشگاه‌های آمریکا (فصل اول: احترام به عقاید مختلف _ قسمت سوم)
۲۶ آذر ۱۳۹۶
فعالیت فرهنگی_مذهبی در دانشگاه‌های آمریکا (فصل دوم _ قسمت اول : “احترام به عرف و قانون”)
۲۶ آذر ۱۳۹۶
روزهای اول زندگی در  آمریکا متوجه می شوید زندگی در اینجا بدون گوشی های هوشمند (Smartphones‎) امکان پذیر نیست. نه اینکه سخت باشد؛ اصلا امکان پذیر نیست!

به عنوان مثال؛ سیستم آدرس دهی ارتباط کاملی دارد با این مساله؛
در هر شهری، آدرس هرجایی را بخواهید بیشتر از دو کلمه به شما نخواهند گفت. یک اسم و یک شماره؛ اسم می تواند نام یک کوچه بن بست باشد یا حتی یک بزرگراه. ولی بیشتر از این چیزی وجود ندارد در آدرس هرجایی از آمریکا که بخواهید بروید.

مثلا اگر آدرس منزل یک نفر در تهران اینگونه باشد: «خیابان آزادی؛ بین نواب و جیحون، خیابان خوش، خیابان طوس، کوچه بهنام، بن بست شقایق، پلاک 3»؛ معادل ش در آمریکا می شود: «3 شقایق»! حالا از چه زمانی اینطوری شده است را نمی دانم.

واقعا اگر فردی چنین آدرسی در آمریکا داشته باشد چیزی بیشتر از شقایق 3 به شما نخواهد گفت. فکر هم نکنید بعضی پیدا می شوند بپرسند که این که نشد، آدرس دقیق تر بدهید. چون که می شود.

نکته مهم و اصلی اش این است که در یک شهر هیچ اسمی برای دو جا استفاده نشده است. به عنوان مثال در این شهر دیگر شقایق دیگری وجود ندارد. نه تنها کوچه شقایق وجود ندارد که اسم هیچ خیابان و ... شقایق نیست. و وقتی می گویید شقایق 3، معلوم است فقط یک نقطه از شهر با این آدرس وجود دارد. در بعضی موارد استثنا که ممکن است دو جای از یک شهر با یک اسم نامگذاری شده باشند (که احتمال ش خیلی کم است) تفاوت بین این دو را با شماره مشخص می کنند. مثلا خانه های شقایق اول را یک تا 100 نامگذاری می کنند و خانه هاش شقایق دوم را از 1000 تا 1100. تا اگر اسم ها یکی بود تمایز را با شماره پلاک ایجاد می کنند.

احتمالا می پرسید خب با این وضع در یک شهر کلی کوچه و خیابان ... با نام های منحصر به فرد وجود دارد. حالا ما از کجا باید بفهمیم شقایق 3 در غرب شهر است یا شرق شهر؟ اینجاست که تنها راه موجود استفاده از نرم افزارهای آدرس یاب هستند. یعنی شما آدرس را در گوشی تلفن همراه خود وارد می کنید؛ مثلا می زنید شقایق 3 در شهر تهران؛ نرم افزار (که نیاز دارد گوشی تان اینترنت هم داشته باشد) نقطه دقیق آدرس درخواستی را به علاوه مسیرهایی که شما می توانید برای رسیدن به آن طی کنید را به شما نشان می دهد؛ آن هم با در نظر گرفتن روشی که شما می خواهید برای رسیدن به نقطه مورد نظر داشته باشید. مثلا پیاده یا با #ماشین شخصی خود و یا #حمل_و_نقل_عمومی...

با این سیستم ممکن است سال ها در یک شهر زندگی کرده باشید ولی شهر را بلد نباشید! و هر بار برای رفتن به جایی از شهر وابسته کامل به گوشی تان هستید. هستند افرادی که مسیر خانه شان را بدون کمک گوشی دقیق بلد نیستند و پیش آمده که بدون استفاده از آن راه همیشگی شان را گم کرده اند.

البته برخی به خصوص رانندگان تاکسی دستگاه های GPS دارند که فقط کارش معرفی بهترین آدرس برای رسیدن به مقصد است و نیازی هم به اینترنت ندارد. که با توجه به قیمت ش برای عموم مردم نمی صرفد آن را تهیه کنند و به گوشی شان اکتفا می کنند.

مطالب مرتبط

روزهای اول زندگی در  آمریکا متوجه می شوید زندگی در اینجا بدون گوشی های هوشمند (Smartphones‎) امکان پذیر نیست. نه اینکه سخت باشد؛ اصلا امکان پذیر نیست!

به عنوان مثال؛ سیستم آدرس دهی ارتباط کاملی دارد با این مساله؛
در هر شهری، آدرس هرجایی را بخواهید بیشتر از دو کلمه به شما نخواهند گفت. یک اسم و یک شماره؛ اسم می تواند نام یک کوچه بن بست باشد یا حتی یک بزرگراه. ولی بیشتر از این چیزی وجود ندارد در آدرس هرجایی از آمریکا که بخواهید بروید.

مثلا اگر آدرس منزل یک نفر در تهران اینگونه باشد: «خیابان آزادی؛ بین نواب و جیحون، خیابان خوش، خیابان طوس، کوچه بهنام، بن بست شقایق، پلاک 3»؛ معادل ش در آمریکا می شود: «3 شقایق»! حالا از چه زمانی اینطوری شده است را نمی دانم.

واقعا اگر فردی چنین آدرسی در آمریکا داشته باشد چیزی بیشتر از شقایق 3 به شما نخواهد گفت. فکر هم نکنید بعضی پیدا می شوند بپرسند که این که نشد، آدرس دقیق تر بدهید. چون که می شود.

نکته مهم و اصلی اش این است که در یک شهر هیچ اسمی برای دو جا استفاده نشده است. به عنوان مثال در این شهر دیگر شقایق دیگری وجود ندارد. نه تنها کوچه شقایق وجود ندارد که اسم هیچ خیابان و ... شقایق نیست. و وقتی می گویید شقایق 3، معلوم است فقط یک نقطه از شهر با این آدرس وجود دارد. در بعضی موارد استثنا که ممکن است دو جای از یک شهر با یک اسم نامگذاری شده باشند (که احتمال ش خیلی کم است) تفاوت بین این دو را با شماره مشخص می کنند. مثلا خانه های شقایق اول را یک تا 100 نامگذاری می کنند و خانه هاش شقایق دوم را از 1000 تا 1100. تا اگر اسم ها یکی بود تمایز را با شماره پلاک ایجاد می کنند.

احتمالا می پرسید خب با این وضع در یک شهر کلی کوچه و خیابان ... با نام های منحصر به فرد وجود دارد. حالا ما از کجا باید بفهمیم شقایق 3 در غرب شهر است یا شرق شهر؟ اینجاست که تنها راه موجود استفاده از نرم افزارهای آدرس یاب هستند. یعنی شما آدرس را در گوشی تلفن همراه خود وارد می کنید؛ مثلا می زنید شقایق 3 در شهر تهران؛ نرم افزار (که نیاز دارد گوشی تان اینترنت هم داشته باشد) نقطه دقیق آدرس درخواستی را به علاوه مسیرهایی که شما می توانید برای رسیدن به آن طی کنید را به شما نشان می دهد؛ آن هم با در نظر گرفتن روشی که شما می خواهید برای رسیدن به نقطه مورد نظر داشته باشید. مثلا پیاده یا با #ماشین شخصی خود و یا #حمل_و_نقل_عمومی...

با این سیستم ممکن است سال ها در یک شهر زندگی کرده باشید ولی شهر را بلد نباشید! و هر بار برای رفتن به جایی از شهر وابسته کامل به گوشی تان هستید. هستند افرادی که مسیر خانه شان را بدون کمک گوشی دقیق بلد نیستند و پیش آمده که بدون استفاده از آن راه همیشگی شان را گم کرده اند.

البته برخی به خصوص رانندگان تاکسی دستگاه های GPS دارند که فقط کارش معرفی بهترین آدرس برای رسیدن به مقصد است و نیازی هم به اینترنت ندارد. که با توجه به قیمت ش برای عموم مردم نمی صرفد آن را تهیه کنند و به گوشی شان اکتفا می کنند.

مطالب مرتبط



آخرین مطالب