حصار محیطی و سگ بزرگی به نام رِموس، سال ها استیون دی كاپریو را از شر دزد و پلیس حفظ می کرد.

برای برخی از متصرفان، تصرف ملک دیگری یکی از اهدافشان به شمار می رود و هدف اصلیشان نیست. دی کاپریو می گوید: برای اکثر افرادی که من با آن ها کار کرده ام، اشغال کردن ملک یک راه حل موقت برای حل مشکلاتشان بوده است. اگر چند ماه یا چند سال در خانه ای سکونت داشته باشید، می توانید خودتان را جمع و جور کرده و حسابی پیشرفت کنید؛ اما زمانی که خانه ای ندارید و دست به اشغال ملک دیگری می زنید، هر یک روز یک پیروزی به حساب می آید.

خانم هرناندز را در نظر بگیرید. پس از این که خانه وی به مزایده گذاشته شد، او با لند اکشن همفکری کرد و یک پشته از اطلاعیه های زردرنگ را میان پیشنهاد دهندگان بالقوه توزیع کرد که روی آن ها نوشته شده بود: در حال حاضر در این خانه خانواده ای ساکن است که آرزو و قصد دارد به سکونت خود در آن ادامه دهد. ما حقوق خود را می دانیم و قصد داریم از آن دفاع کنیم.

مکانی که آن ها برای دو سال آن را به عنوان خانه خود می نامیدند (آن را از فضولات و زباله های فاسد شده پاک کرده، لوازمشان را نصب کرده، لوله کشی، برق کشی و گل کاری کرده و حمایت همسایه ها را به دست آورده بودند)، نخستین ملکی بود که برای مزایده گذاشته شده بود تا برای یک پنی بیشتر از قیمت پایه به پیشنهاد دهنده ای که قصد خرید آن را داشته باشد، به فروش برسد.

خیلی زود اخطار تخلیه به دستشان رسید. خانم هرناندز به دادگاه شکایت کرده و اظهار کرد که به خانواده اش به درستی خدمت رسانی نشده است. دی کاپریو می گوید: بسیاری از وکلا اسامی ساکنین را روی شکایت نامه ها نمی نویسند. این کار تاکتیکی برای پیش برد سریع تر پروسه بیرون انداختن از ملک است. این وکیل ها مبالغ هنگفتی دریافت می کنند، اما کارشان را درست انجام نمی دهند. آن ها در واقع به نفع دلال ها، توسعه دهندگان املاک و صاحبخانه ها که نیاز به تخلیه سریع ملک دارند، سود می رسانند.

خانم هرناندز می گوید: آن ها ما را می شناسند. ما مالک جدید را دیدیم و باهم سر همین میز نشستیم. خواستم فرصتی برای دیدن اوضاع ما داشته باشد.

این را می گوید و اشاره ای به اتاق پذیرایی می کند. روی صفحه کامپیوتری که در آن نزدیکی است، یک اسلایدشو از تغییرات خانه در حال پخش شدن است. سوراخ های دیوارها لکه گیری و نقاشی شده؛ لوله کشی و نصب لوازم انجام شده و آثار سوختگی ناشی از آتش سوزی ناپدید شده اند. همان طور که صحبت می کند، دختر چهار ساله اش، سوفیا لینا که هر بار چیزهای جدیدی را در دستان کوچکش حمل می کند، گاهی با نیش باز و گاهی با زمزمه صحبت ما را قطع می کند و هر بار چیزی می گوید:‌ من می خواهم اسباب بازی هایم را به شما نشان بدهم. می شود روی این دایره بکشید؟ می خواهم که به این آهنگ گوش بدهید. اسمش Queen of Pony است.

کریستین می گوید: می دانید که این قضیه برای او یک سرمایه گذاری به شمار می آید. هرچه بیشتر ما اینجا بمانیم، سود بالقوه او کمتر می شود.

در ماه ژانویه، دادگاه شکایت هرناندز را تایید و اعلام کرد که مالک باید پروسه تخلیه ملک را مجددا از سر بگیرد. در این حین، خانم هرناندز برنامه جایگزینی نیز در نظر گرفته بود: خانه ای را پیدا کرده ام که کسی در آن ساکن نیست. سوراخی در سقفش دارد؛ آسیب هایی دیده است و در حیاطش زباله و وسایل به درد نخور تلنبار شده اند. شخصی به تازگی خانه را به ارث برده است. می خواهم با وی تماس بگیرم و بگویم: خوشحال می شویم که خانه شما را کاملا تمیز و نقاشی کنیم. ما سقف آن را تعمیر خواهیم کرد و به همه مسائل آن رسیدگی می کنیم؛ در عوض از شما اجازه می خواهیم تا بتوانیم برای مدت زمان توافق شده ای در آن جا زندگی کنیم.

هرناندز به سمت بالا نگاه می کند و می گوید: ما این کار را انجام دادیم چون نیاز داشتیم انجام بدهیم و بدون معذرت خواهی هم این کار را می کنیم.