دیروز صبح مک دونالد بودم. قهوه م رو گرفته بودم و نشسته بودم پشت یکی از میزها. یک صف طویل هم درست شده بود و هیچ کس پشت پیشخون نبود جواب ملت رو بده.
نفر اول صف که یک مرد قد بلند و چهارشونه بود، چند بار با صدای بلند صدا کرد که اگر کسی هست بیاد و سفارش بگیره.
چند دقیقه گذشت و صف هم همینجوری شلوغتر میشد. حدود 15 نفر ایستاده بودند توی صف که برای اینجا خیلی زیاده. معمولا صفهای مک دونالد از 3-4 نفر فراتر نمیره توی شهر ما، اگه اصلا صفی باشه.
خلاصه بعد از چند دقیقه مسوول پیشخون هلک هلک اومد و از نفر اول صف پرسید شما صبحانه میخوای؟ طرف هم گفت آره.
اونی که پشت پیشخون بود داد کشید: صبحانه داریم یا تموم شده؟
یکی که من نمی دیدمش از توی آشپزخونه داد زد که صبحانه تموم شده.
تو دلم گفتم الان مردم توی صف چند تا کلمه که با «اف» شروع میشه به طرف میگند. اما ملت بی فرهنگ سرشون رو انداختند پایین و رفتند. انگار نه انگار اتفاقی افتاده.