دونالد ترامپ پيش از رسيدن به منصب رياست جمهوري اعلام کرد مايل نيست از آن دسته از کشورهاي عضو ناتو که از چارچوب تعريف شده ي هزينه هاي دفاعي پيروي نکرده اند حمايت کند .

طبق درخواست ناتو، دو درصد از توليد ناخالص ملي هرکدام از کشورهاي عضو اين سازمان بايد به امور نظامي اختصاص يابد، درخواستي که به جز ايالات متحده امريکا، بريتانيا، يونان، لهستان و استوني کشور ديگري آن را اجابت نکرده است، بسياري نگرانند با روي کار آمدن ترامپ، امريکا بالکل پاي خود را از ناتو بيرون بکشد . اما اگر واقعا چنين اتفاقي بيفتد، با خروج امريکا چه بر سر ناتو خواهد آمد؟

طبق اظهارات باراک اوباما، ناتو بنيان و اساس دفاع جمعي و اصلي ترين راهبر نظامي در دو قرن اخير محسوب مي شود .

در بحبوحه ي آشوب بعد از جنگ جهاني دوم و درست زماني که جنگ سرد شدت گرفته بود، چندين کشور اروپايي به علاوه ي ايالات متحده با يکديگر هم پيمان شدند که در صورتي که هرکدام مورد حمله ي نظامي علي الخصوص از جانب اتحاد جماهير شوروي واقع شدند،از يکديگر دفاع کنند .

اين معاهده ابتدا دوازده عضو داشت، اما امروزه حدود بيست و هشت ايالت را شامل مي شود. اين اتحادنظامي از دو جهت به ايالات متحده متکي ست؛ اول از اين نظر که امريکا اصلي ترين تامين کننده ي مالي اين سازمان به شمار مي رود، و هم از اين نظر که عمده مسئوليت اقدامات اين سازمان برعهده ي اين کشور است .

طبق قانون شماره ي پنج ناتو، حمله بر عليه يکي از اعضاء اين سازمان به منزله ي حمله به ساير متحدينش درنظر گرفته مي شود؛ که اين قانون در نظر ترامپ بسيار پرهزينه و گزاف مي آيد .

اولين و تنها باري که اين قانون مجال اجرا يافت، پس از حادثه ي 11 سپتامبر 2001 بود که در نهايت منجر به شرکت تمامي کشورهاي عضو ناتو در حمله به افغانستان شد به جرات مي توان گفت بيش از ده سال يک سوم از عوامل نظامي حاضر در امريکا را اعضاء ناتو تشکيل مي دادند که تحت امر و ميل ايالات متحده عمل مي کردند در ازاي اين خدمت گزاري، ايالات متحده بيش از سه چهارم هزينه هاي جاري ناتو را تامين مي نمود؛ مبلغي که از نظر ترامپ بسيار گزاف مي آيد؛ چرا که ساير کشورهاي عضو اين سازمان حتي حداقل هزينه ي تعهد شده به سهم خود را به ناتو پرداخت نمي کنند اما انصراف امريکا از عضويت در ناتو و يا حتي کمرنگ کردن نقش اين کشور طرحي بسيار خطرناک خواهد بود .

نخست به اين دليل که بيشتر کشورهاي عضو ناتو نه تنها از نظر نظامي تکيه به توان امريکا دارند، بلکه روي قدرت هسته اي اين کشور نيز حساب باز کرده اند! با فرض عقب نشيني امريکا از اين ميان، ساير کشورهايي که خود مجهز به سلاح هسته اي نيستند، اقدام به ساخت و راه اندازي تاسيسات هسته اي خود مي کنند .

مساله ي بعدي اين است که طبعا هيچ کدام از کشورهاي عضو ناتو نمي توانند با يکديگر وارد جنگ شوند، چرا که از نظر منطقي جنگ با هرکدام از کشورها به منزله ي جنگ با همه ي اعضاء است .

اين مساله نيز ممکن است با خروج امريکا از سازمان با چالش مواجه شود چرا که اساسا ناتو به وجود آمد تا تامين کننده ي منافع روسيه در اروپا باشد .

در سال هاي اخير، روسيه تاخت و تازهايي عليه اوکراين و گرجستان داشت که البته هيچکدام از اين کشورها عضو ناتو نيستند . متعاقبا بسياري منافع روسيه در کشورهاي حوزه ي درياي بالتيک را متذکر شدند که عضو ناتو هستند و به همين دليل تا به حال از عواقبي که انتظار مي رفت در امان بوده اند .